Ta strona została uwierzytelniona.
„Czarnoleskiej ja rzeczy chcę“
(Norwid)
Rzecz czarnoleska przypływa, otacza;
Nawiedzonego niepokoi dziwem.
Słowo się zwolna w brzmieniu przeistacza,
Staje się tem prawdziwem.
Z chaosu ład się tworzy. Ta konieczność,
Jedyność chwili, gdy bezmiar tworzywa
Sam się układa w swoją ostateczność
I woła jak się nazywa.
Głuchy nierozum, ciemny sens człowieczy,
Promieniem ostrym nawskroś prześwietlony.
Oddechem wielkiej Czarnoleskiej Rzeczy
Zbudzony i wyzwolony.
Juljan Tuwim
