Strona:O godności i obowiązkach kapłańskich.djvu/014

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

bramami a zarazem i odźwiernymi niebios, oni jedni mogą je otworzyć lub zamknąć[1].
8. Gdyby Odkupiciel Pan nasz Jezus Chrystus zstąpił do jakiego kościoła i zasiadł w konfesyonale dla udzielenia Sakramentu pokuty, a opodal w innym konfesyonale, lecz w tym samym czasie, zasiadłby jaki kapłan, słowa te: Ego te absolvo, wyrzeczone przez P. Jezusa i przez kapłana, jednakowy miałyby skutek: tak tam jak i tu, grzechy byłyby odpuszczone.
Wielki byłby zaszczyt dla poddanego, gdyby otrzymał od swego króla władzę uwalniania kogo chce od kary; a o ileż bez porównania większa jest władza jaką Ojciec Przedwieczny udzielił Jezusowi Chrystusowi, a Jezus Chrystus udzielił kapłanom uwalniania od kary piekielnej, nie tylko ciała ale i duszy![2].
9. Godność kapłańska jest najzacniejszą pomiędzy wszystkiemi godnościami tego świata[3]. Przewyższa ona godność królów i cesarzy i samychże nawet Aniołów[4].

Godność kapłańska różni się od godności królewskiej jako złoto od ołowiu[5]. Przyczyna zaś

  1. Ipsi sunt Ecclesiae decus, columnae firmissimae, januae Civitatis aeternae, per quas omnes ingrediuntur ad Christum: ipsi janitores, quibus claves datae sunt Regni coelorum; ipsi dispensatores regiae domus, quorum arbitrio dividuntur gradus singulorum. (S. Prosp. de Vita Contempl. lib. 2, cap. 3).
  2. Omne judicium a Filio illis traditum, nam quasi in Coelum translati ad principatum istum perducti sunt. Si cui Rex hunc honorem detulerit, ut potestatem habeat quoscumque in carcerem conjectos laxandi, beatus ille judicio omnium fuerit. At vero qui tanto majorem a Deo accipit potestatem, quanto animae corporibus praestant. (Chrys. de Sacer. lib. 3. c. 5).
  3. Nihil excellentius in hoc saeculo. (S. Ambr. de dign. Sacer. c. 3).
  4. Praetulit vos Sacerdotes Regibus et Imperatoribus; praetulit Angelis. (S. Bern. Serm. ad Past. in Syn.).
  5. Longe erit inferius, quam si plumbum ad aurum compares.