Strona:O autorkach polskich, a w szczególności o Sewerynie Duchińskiej.djvu/54

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

sza pracy dla ludu wiejskiego, wydając bibliotekę ludową, tudzież „zasady gospodarstwa,“ przeznaczone dla dziewcząt wiejskich.
I te w tej chwili wymienione dzieła i innych dla młodzieży obfitość, jak: „Powiastki dla młodego wieku,“ „Noworocznik dla młodzieży,“ itd. zjednały jéj chlubne uznanie Towarzystwa rolniczego w Warszawie.
Komitet tegoż towarzystwa, z hrabią Andrzejem Zamoyskim na czele, uchwałą zapadłą, w 1851 roku, wypowiedział autorce naszej wyraz wdzięczności i uznania za prace tak pożyteczne dla dobra narodu, a szczególniéj za prace dla ludu podjęte. W myśl tej uchwały ofiarował jej komitet zbiór nader kosztownie oprawnych jej dzieł z napisem, w którym nazwano Duchińską jednym z najzasłużeńszych autorów polskiej literatury.
Doniosłość tego uznania ze strony Towarzystwa rolniczego tem większą, tem ważniejszą się nam okaże, gdy sobie przypomnimy, że wówczas w przyduszonej przez Mikołaja Kongresówce Towarzystwo jedynym było organem reprezentującym interesa narodu, że w niem skupiał się wyraz opinii publicznej, że ono tworzyło jakby areopag sterników narodowej myśli.
Wystawa paryzka 1867 r. zawdzięcza Du-