Strona:O autorkach polskich, a w szczególności o Sewerynie Duchińskiej.djvu/36

zała Ziemięcka, rozbierając „Dumania“ Józefa Gołuchowskiego i „Kurs literatury słowiańskiej“ Mickiewicza — w swoich „Studjach,“ wydawanych w Wilnie. Obok tego tłomaczyła wiele dzieł znakomitych, wiele pożytecznych prac oryginalnych dokonała. Wszystkie dzieła téj autorki odznaczają się pięknym językiem, głębokością myśli, wzniosłością idei.
 Godną siebie współzawodniczkę pod względem talentów myślenia, — choć na inném polu, — znajduje Ziemięcka w hrabinie Poniatowskiej, sławnej z dzieła: „O pochodzeniu Słowian.“ Świat uczony francuski i niemiecki olbrzymią temu dziełu przypisał wartość, a jeden z uczonych niemieckich wyraża się, że hrabina Poniatowska rzadkim jest geniuszem, że należy do rzędu tych kobiet, na jakie całe składają się wieki.
 Obok tych pań wymienić musimy pannę Aleksandrę Gorajską, która w kole uczonych paryskich powszechną na siebie zwróciła uwagę, z powodu znakomitych talentów i głębokiej, a obszernej znajomości historji i prawa polskiego, tak dalece, że gdy raz znakomity profesor w Collège de France, pan Adolf Frank, w wykładzie swoim dotknął przedmiotu o ustawodawstwie polskiem, panna Gorajska kilka tak ważnych podała ma szczegółów