rzeczy, uczuciem religijnem i miłością ojczyzny. Umarła dnia 12. maja 1858. roku w Kościelcu pod Krakowem.
Paulina z Lauczów Wilkońska, wdowa po znanym powszechnie, a znakomitym humoryście Auguście Wilkońskim, wielce utalentowana współczesna powieściopisarka, jest jednym z najpłodniejszych autorów naszych. Zasilała i zasila wszystkie prawie czasopisma polskie: warszawski „Tygodnik mód“ Gregorowicza, krakowska „Kalina“, „Niewiasta“, „Gazeta Toruńska“, lwowska „Mrówka“, poznańska „Sobótka“ i „Tygodnik Wielkopolski“ — i wiele innych pism mieściły i mieszczą zajmujące prace niezmordowanéj autorki. Jako żona pełna poświęcenia i cnót domowych, jako autorka pełna wyobraźni, czułego serca, napojona szlachetnemi zasadami, zespoliła wszystkie te wielkie przymioty swoje w dziełach pełnych powabu, poczciwego celu i dążności jak najlepszych. Szereg prac pani Wilkońskiéj tak liczny, że niepodobną byłoby nam rzeczą, nad każdą z osobna się zastanawiać. Jednak pozwolę sobie przynajmniéj tytuły wymienić, by choć tym sposobem zachęcić Szanownych Słuchaczy do bliższego zapoznania się z dziełami współczesnej autorki.
Strona:O autorkach polskich, a w szczególności o Sewerynie Duchińskiej.djvu/25
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/O_autorkach_polskich%2C_a_w_szczeg%C3%B3lno%C5%9Bci_o_Sewerynie_Duchi%C5%84skiej.djvu/page25-1024px-O_autorkach_polskich%2C_a_w_szczeg%C3%B3lno%C5%9Bci_o_Sewerynie_Duchi%C5%84skiej.djvu.jpg)