Strona:O autorkach polskich, a w szczególności o Sewerynie Duchińskiej.djvu/18

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

cza, ażeby zaprawić się do władania językiem, polską pokrzepić myślą.
W r. 1817. zaczyna się zawód pisarski Klementyny. Pierwszą swą pracę, „Synonimy,“ ogłosiła bezimiennie w „Pamiętniku Warszawskim.“ Zachęcona pochlebnem ich przyjęciem, wydaje: „Pamiątkę po dobrej matce.“ Myśl do tej pracy wzięła z niemieckiego dzieła Jakóba Glatza, a choć wiele naśladowała, daleko więcej oryginalnych zamieściła poglądów. Gdy dzieło to powszechny wywołało oklask, wydała dwanaście powiastek dla dzieci i dzieło większych rozmiarów: „Amelia matką.“ Gdy wydana w r. 1823. praca: „Wiązanie Helenki“ powszechne zyskała uznanie, przedsięwzięła Klementyna wydawnictwo pisma perjodycznego pod tytułem: „Rozrywki dla dzieci.“ Już 1. stycznia 1824. r. ukazał się pierwszy zeszyt tego pisma i obudził uwagę wszystkich miłośników literatury ojczystej. Na czele każdego zeszytu umieszczała wspomnienia narodowe. Ostatni zeszyt wyszedł 1. grudnia 1828. i uzupełnił całość wydawnictwa, obejmującego 10 tomów. Żadne prawie pismo tak silnie nie oddziałało na społeczność naszą, jak „Rozrywki“ Klementyny Tańskiéj. Wspomnienia narodowe rozbudzały myśl polską, rozniecały zamiłowanie ojczystych rzeczy. Opisy