Ta strona została przepisana.
Abyś mię nie hamował, gdy pójdę od ciebie,
Wolę wieczną gospodę zjednać sobie w niebie,
W której już mogę użyć pokoju wiecznego,
Niż z tobą się hadrować (kłopotać) zawżdy czasu swego«.
Żegna się też z krewnymi, z przyjaciółmi, z towarzyszami, upomina wszeteczników, a w każdym ustępie pełno uwag o marnościach świata, pełno nauk moralnych.
