Strona:O życiu i dziełach Mikołaja Reja z Nagłowic.djvu/33

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Bardzo wiele było wydań tej książki, a w każdem był tytuł nieco odmienny; powszechnie atoli znaną jest pod nazwą „Postylla“.
Wszędzie tu, w tem wyjaśnieniu Pisma Ś-go, czytamy uwagi o sprawach domowych, o stosunkach rodziców do dzieci, o poczciwem wychowaniu, o świętości małżeństwa. Wiele tam uczciwej miłości bliźniego, wiele rozumnego na świat poglądu. Pociesza biedaków, wlewa w nich otuchę i nadzieję, uczy cierpliwości.
Prześlicznie mówi o potędze modlitwy w tych słowach:

»Bo jest taka moc modlitwy świętej, która pochodzi z serca prawego, że jako Pismo powiada, prawie gwałtem niebo przeraża (zjednywa)…«

»Bo to być inaczej nie może, iż ktokolwiek stale trwa w stateczności modlitw swoich, a w zupełnej wierze swojej, aby miał być opuszczon, boby się musiały w opak obrócić słowa Pańskie, co powiadał, iż ktokolwiek będzie kołatał do Niego, każdemu będzie otworzono…«

»Ale my tego nie umiemy, aż nas nędza, kłopot, a upadek jaki do tego przybije (zniewoli)…«

W taki to sposób przemawia, więc nie dziw, że zapomniano o kalwiństwie Reja, a jego wykład Pisma Ś-go czytano powszechnie, nie tylko u nas, ale w Czechach i na Rusi. Powiadają, że jakiś ksiądz ruski, nie bardzo uczony, a zbudowany książką Rejową, pomyślał sobie, że ją pewnie jakiś ze świętych ojców Kościoła napisał i zaczął kazanie od słów: „Posłuchajte Chrestyane kazania światoho Reja“.