Strona:Niewiadomska Cecylia - Legendy podania i obrazki historyczne 12 - Sobieski.djvu/45

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

a przedewszystkiem koił gorycze i bóle widokiem nieśmiertelnej piękności natury.
Zło, krzywda, niesprawiedliwość — prędzej czy później przeminie, lecz złote łany zboża, zieloność wiosenna, przejrzyste fale Wisły, błękit nieba, gwiazdy, księżyc i słońce, wszystkie cuda świata, które widziały początek człowieka, trwać będą, zawsze spokojne i piękne, dopóki on istnieje na tej ziemi.