Strona:Nietzsche - Tako rzecze Zaratustra.djvu/93

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Miłujący to byli zawsze i twórcy, którzy stwarzali dobro i zło. Płomię miłości goreje w imionach cnót wszystkich, i ogień gniewu.
Wiele krain widział Zaratustra i ludów wiele: większej na świecie potęgi nie znalazł Zaratustra nad dzieła miłujących: „zło“ i „dobro“ to ich imiona.
Zaprawdę, potworna jest potęga takiego chwalenia i przyganiania. Powiedzcież mi, bracia, kto ujarzmi tę potęgę, kto temu zwierzęciu zarzuci jarzmo na tysiąc grzbietów jego?
Tysiąc celów było dotychczas, gdyż i narodów było tysiące. Brak jeszcze tylko jarzma dla tego grzbietów tysiąca, brak jednego celu.
Powiedzcież mi jednak, bracia: jeśli ludzkości celu jeszcze brak, zali nie brak jeszcze — jej samej? —

Tako rzecze Zaratustra.