ktator, organizuje energiczne wojsko powstańcze. Aresztowany 10. kwietnia 1864, został powieszony 5. sierpnia 1864 na stokach cytadeli warszawskiej wraz z innymi członkami rządu narodowego.
278. Ul. Trzeciego Maja (Nowe Miasto, centrum. Od placu Wolności do pl. Nowomiejskiego). Powstała przy rozbudowie po r. 1804, łącząc dwa place Nowego Miasta. Stanowiła do r. 1866 część „ulicy Rycerskiej“, poczem przezwana na „ul. Teatralną“. Od 29. 8. 1919 zwie się „ul. Trzeciego Maja“. Należy do grupy ulic w okół placu Wolności, przypominających nazwami najważniejsze zdarzenia historyczne itp. „Trzeci Maja“ stanowi skrót „Konstytucji 3. maja“ 1791 r., ustawy określającej podstawy ustroju Rzeczypospolitej a stanowiącej etap potężny w rozwoju spraw politycznych Polski w duchu demokratycznym.
279. Tylne Chwaliszewo (Chwaliszewo. Od Czartoryji do ulicy Owocowej i ul. Siennej). Ulica stara. Nazwę otrzymała w 19. wieku (Tylne Chwaliszewo, po niemiecku „Hinterwallischei“). Nazwę polską ustalono oficjalnie 16. 6. 1919. Domy Chwaliszewa, biegnącego równolegle sięgają na ogół do Tylnego Chwaliszewa i tam mają drugi front.
280. Ul. Ułańska (Św. Łazarz, zachód. Od ul. Wyspiańskiego do ul. Grunwaldzkiej). Przejęta do miasta w r. 1900, otrzymała niebawem nazwę „ul. Kawaleryjskiej“ (Kavalleriestrasse). Od 15. 11. 1919 zwie się „ul. Ułańską“. Prowadzi wzdłuż koszar ułanów, stąd nazwa.
281. Ul. Generała Umińskiego (Wilda, zachód. Od ul. Strumykowej do ul. Roboczej). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką. Zwała się „Steinstrasse“. Od 12. 4. 1920 nosi nazwę „ul. Generała Umińskiego“.
- *) Jan Nepomucen Umiński urodził się 1778 r. w Czeluścinie. Brał udział już w powstaniu Kościuszki. W r. 1806 uformował, gdy Napoleon wkroczył do Poznania, szwadron gwardji honorowej i służył następnie pod orłami Napoleona aż do bitwy pod Lipskiem, dosługując się rangi generała brygady. Pod Gdańskiem wzięty do niewoli, skazany został przez Prusaków na śmierć, ale wyrok nie został wykonany pod grozą represji ze strony Napoleona. Umiński był niezmiernie walecznym i odważnym żołnierzem. Umysł zresztą mierny. W wojsku Królestwa Kongresowego służył krótko. Osiadłszy w Smolicach w Wielkopolsce, za przynależność do tajnego „Towarzystwa Patryjotycznego“ skazany został w r. 1826 na 6 lat więzienia. W r. 1831 uciekł z więzienia celem wzięcia udziału w powstaniu. Dla uniknięcia kary ze strony Prusaków poszedł za granicę. Wrócił w r. 1846. Umarł w r. 1857 w Wiesbaden.
282. Wały Batorego (Nowe Miasto, pas poforteczny, zachód. Od ul. Wjazdowej do ul. Libelta, przy Zamku, Teatrze i Urzędzie Ziemskim). Wskutek budowy fortecy w okół miasta (1828—1872), która
