- *) Antoni (ur. 1797, † 1868) i Jan (ur. 1796 † 1839) bracia Poplińscy, Wielkopolanie, zasłużeni profesorowie gimnazjalni i krzewiciele ruchu umysłowego w Wielkopolsce. Jan był założycielem cennego czasopisma „Przyjaciel Ludu“ (1834) i jego redaktorem oraz wydawcą podręczników szkolnych.
204. Ul. Powstańcza. (Wilda, wschód. Od Górnej Wildy do ul. św. Jerzego z przedłużeniem do ul. Traugutta). Powstała w r. 1913 i otrzymała nazwę „ul. Lützowa“. Idąc za myślą zasadniczą nazwy niemieckiej (Lützow był dowódcą powstańców), władze polskie nazwały ulicę tę „ul. Powstańczą“ (ogłoszono 12. 4. 1920), poświęcając ją pamięci uczestników wszystkich powstań polskich: od Kościuszkowskiego przez listopadowe, marcowe i styczniowe do wielkopolskiego.
205. Ul. Poznańska. (Jeżyce, północ. Od ul. Kościelnej do ul. Jasnej przy torze kolejowym). Przejęta w r. 1900 z gminą jeżycką, rozumiała się w Jeżycach jako prowadząca do Poznania, zanim zbudowano most Teatralny. Przed uregulowaniem dawnych terenów fortecznych sięgała poza tor kolejowy w stronę wschodnią. Mimo włączenia Jeżyc do Poznania, nazwa ulicy wysoce zaludnionej utrzymała się. Próbowano za czasów polskich nazwę tę zmienić, ale i wtenczas zachowała się, ustalona urzędowo w brzmieniu polskiem 15. 11. 1919.
206. Ul. Północna. (Śródmieście, północ. Od placu Niepodległości do Tamy Garbarskiej). Otrzymała charakter ulicy przy zbudowaniu rzeźni miejskiej w r. 1900. Stanowiła ona w stosunku do rzeźni ulicę północną i taką też otrzymała nazwę (Nordstr.), gdy równoległa jej z drugiej strony rzeźni zwała się „ul. Południową“ (dzisiaj Grochowemi Łąkami). Nazwę ulicy Północnej zachowano, ustalając ją w brzmieniu polskiem 16. 6. 1919, a zachowano dlatego, że istotnie jest ulicą wybitnie północną w śródmieściu.
207. Ul. Półwiejska. (Śródmieście, południe. Od pl. św. Krzyskiego do b. Bramy Wildeckiej, w przedłużeniu Górna Wilda). W wieku XV. część południowa obecnej ulicy stanowiła ośrodek przedmieścia Półwieś; część północna zaś — bliżej bramy Wrocławskiej — była osiedlem kołodziejskiem, zwanem „Stelmachy“. Półwieś utrzymała się przez dalsze stulecia i nadała ostatecznie nazwę ulicy, zabudowanej gęsto po roku 1804. Dzisiaj nazwa ulicy tej należącej do najbardziej obciążonych ruchem, ma tylko historyczne znaczenie. W brzmieniu polskiem ustalono nazwę 16. 6. 1919.
208. Ul. Gen. Prądzyńskiego. (Wilda, zachód. Od ul. Roboczej do ul. Pamiątkowej). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką. Nazywana była za czasów niemieckich „ul. Gneisenaua“. Od 12. 4. 1920 zwie się „ul. Gen. Prądzyńskiego“.
- *) Ignacy Prądzyński (Wielkopolanin, wybitny strategik) urodził się 1792 r. w Wielkopolsce, umarł w r. 1850. Walczył w armji Napoleona, wykładał na szkole wojennej w Warszawie,
