Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/047

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

umarł 1893 r. tamże. Najznakomitszy malarz polski, wielki twórca potężnych obrazów historycznych, gorący patrjota, człowiek uczony i ofiarny. Był dyrektorem szkoły sztuk pięknych w Krakowie. Najsławniejsze obrazy: Hołd pruski, Kazanie Skargi, Rejtan, Unja Lubelska, Grunwald, Odsiecz Wiednia, Kościuszko pod Racławicami, Dziewica Orleańska, Konstytucja 3 Maja.
135. Ul. Mazowiecka. (Sołacz. Od ul. Niestachowskiej do ul. Śląskiej). Po powstaniu otrzymała w r. 1900 nazwę „ul. Saskiej” (Sachsenstr.). Od 23. 5. 1921 zwie się „ul. Mazowiecką”.
136. Ul. Mączna. (Jeżyce, północ. Od ul. Jeżyckiej między ul. Kościelną a ul. Mylną w stronę południową, niewykończona). Otrzymała w r. 1913 charakter ulicy i nazwę „ul. Jakuba”. Od 14. 8. 1920 zwie się „ul. Mączną”. Ulica ta stoi na terenie dawniejszej łączki i strumyka należących do zniesionego dzisiaj młyna „Młynkiem” zwanego. Dla przypomnienia „Młynka” ulica otrzymała miano „Mącznej”.
137. Ul. Mickiewicza. (Jeżyce, wschód. Od ul. Zwierzynieckiej, do ul. Poznańskiej). Przejęta w r. 1900 z gminą jeżycką pod nazwą „ul. Hohenzollernów”. Od 15. 11. 1919 zwie się „ul. Mickiewicza”.

*) Adam Mickiewicz urodził się w r. 1798 w Nowogródku, umarł 1855 w Konstantynopolu. Najgenjalniejszy poeta-wieszcz Polski, Król-duch narodu polskiego w niewoli. (Bliższego życiorysu podawać nie potrzebujemy).

138. Ul. Seweryna Mielżyńskiego. (Nowe Miasto, centrum. Od ul. Fredry do pl. Nowomiejskiego). Powstała w pierwszej połowie XIX. wieku. Stanowiła pierwotnie część ul. Młyńskiej, sięgającej od św. Marcina do ul. Solnej. W r. 1885 podzielono ul. Młyńską na „Górną Młyńską” (od św. Marcina do pl. Nowomiejskiego) i „Dolną Młyńską” (od pl. Nowomiejskiego do Solnej), pozostawiono wszakże dla części górnej dawną nazwę „ul. Młyńskiej” (bez dodatku). Tę ulicę Młyńską (krótszą niż dawna, bo sięgającą tylko od św. Marcina do pl. Nowomiejskiego) przezwano w r. 1891 „ulicą Wiktorji”. Magistrat próbował potem (zwłaszcza 1905—1907) przywrócić dawną nazwę, ale bezskutecznie.
Ulicę „Wiktorji” podzieliła znowu Rada Miejska w r. 1920 na dwa odcinki, przedzielone ul. Fredry, dając części od ul. Fredry do pl. Nowomiejskiego nazwę „ul. Sew. Mielżyńskiego”, a części południowej „ul. Gwarnej”. Tak też ogłoszono 12. 4. 1920, Magistrat sprzeciwił się wszakże ogłoszeniu temu, skutkiem czego 5. 10. 1920 cała b. ulica Wiktorji ogłoszona została ulicą Sew. Mielżyńskiego. Później jednak Magistrat przyjął uchwałę Rady Miejskiej, skutkiem czego od początku r. 1921 ul. Sew. Mielżyńskiego sięga od ul. Fredry do pl. Nowomiejskiego. — Nazwa spowodowana przyległem muzeum Mielżyńskich.

*) Seweryn hr. Mielżyński (Wielkopolanin, zasłużony mecenas nauki i sztuki) z Miłosławia (ur. 1805, † 1872).