Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/027

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

powiatu poznańskiego wykazują, że ok. r. 1840 niejaki Urban był właścicielem Sołacza z folwarkiem Urbanowem oraz karczmą Urbanówką. Od właścicieli Sołacza łatwiej folwark mógł był przyjąć nazwę. Istniała nadto posiadłość Urbanowo-kolonja. W restauracji przy drodze Urbanowskiej odbywały się liczne zjazdy polskie (zloty sokołów) itp. za czasów niemieckich dlatego, że w Poznaniu nie wolno było na zebraniach publicznych mówić w języku polskim, a restauracja nie należała do gminy politycznej Poznania.
45. Ul. Drużbackiej. (Św. Łazarz, centrum. Od ul. Wyspiańskiego do ul. Spokojnej). Powstała w pierwszych latach wieku 20. Za czasów niemieckich nosiła nazwę „ul. Derfflingera“. Od 12. 4. 1920 zwie się „ul. Drużbackiej“.

*) Elżbieta Drużbacka (z d. Kowalska), urodziła się w r. 1687 w Wielkopolsce, zmarła 1760 r. w Tarnowie. Pierwsza wybitniejsza poetka polska, autorka sielanek, pieśni i powieści wierszowanych treści religijnej i świeckiej, satyr. Utwory jej odznaczają się czystym na swój czas językiem i umiłowaniem przyrody.

46. Ul. Dworcowa. (Nowe Miasto-Św. Łazarz. Od Kaponiery do Dworca Głównego). Dworzec poznański stał pierwotnie na miejscu, gdzie dzisiaj znajduje się restauracja Ogrodu Zoologicznego. Pierwszą kolej oddano do użytku publicznego 10. 8. 1848 (z Poznania przez Krzyż do Szczecina i Berlina). Dworzec Główny pochodzi z r. 1879. Od czasu tego istniała za bramami miejskiemi ulica Dworcowa (Bahnhofstr.). W postaci obecnej ul. Dworcowa powstała po zniesieniu fortyfikacyj zachodnich. W brzmieniu polskiem nazwa ustalona 29. 8. 1919.
47. Ul. Działyńskich. (Nowe Miasto, północ. Od ul. Cieszkowskiego do ul. Krętej). Założona w r. 1889 i nazwana „ul. Naumanna“ (dawniejszego nadburmistrza poznańskiego). Była to pierwsza nazwa ulicy według nazwiska osobowego z inicjatywy Magistratu nadana. (Z inicjatywy prywatnej powstała przedtem „ul. Bismarcka“). Ul. Naumanna sięgała od ul. Cieszkowskiego do ul. Młyńskiej. W r. 1907 oddała część na rzecz ul. Krętej. Od 16. 6. 1919 zwie się „ulicą Działyńskich“.

*) Z zasłużonej rodziny w nazwie ulicy uczczono głównie Tytusa i Jana Działyńskich, czołowych kierowników spraw polskich w Wielkopolsce przez czas pewien.
Tytus Działyński urodził się w Poznaniu w r. 1797. Wystąpił po raz pierwszy z mową patrjotyczną podczas pogrzebu arcybiskupa Wolickiego. W powstaniu listopadowem wziął czynny udział i odznaczył się walecznością. Po amnestji wrócił do dóbr kórnickich, które posiadał. Przebywał zwykle w pałacu swym w Poznaniu (przy Starym Rynku). Współpracował we wszystkich ważniejszych akcjach narodowych, posłował na sejm prowincjonalny, należał do organizatorów powstania 1848 r., był mecenasem nauki i sztuki, wydał kilka cennych ksiąg źródłowych. Umarł w Poznaniu w r. 1861.