malagi lub innego wina, wymieszać, a gdy się cukier rozpuści, przecedzić przez serwetę lub jedwabne sito, wlać w puszkę od lodów i zamrozić. Wszystkie te napoje można odrazu zamrozić w karafce, wstawiając ją w kubełek, który na spodzie i dookoła napełnić lodem drobno tłuczonym — kręcić tak długo, dopóki się napój nie zetnie.
Uwaga. Wszelkie napoje, również i wino szampańskie, przy zamrażaniu kręcić tylko w jedną stronę.
Od dawna przyjętym u nas i utartym zwyczajem, że wszystkie obiady i kolacye, od najskromniejszych do najwykwintniejszych, zaczynają się od przekąsek. Przekąski bywają zwykle zastósowane do karty obiadowej: im obiad wystawniejszy, tem bogatsze przekąski. Przy ucztach i zebraniach liczniejszych, nakrywa się oddzielny stół, ozdobiony gustownemi postumentami, na których podawane bywają różne wykwintne przekąski, jak n. p. majonez z pulard, sałata z homara, chaud froid z kwiczołów, pasztet w auszpiku itp., obok zaś stawiają się wszystkie inne smakołyki pokrajane i zręcznie ułożone na pięknie i gustownie przybranych półmiseczkach lub talerzykach. Sardynki i wszelkie delikatesy powinny być z puszek wyjęte. Staraniem a nawet ambicyą każdej gospodyni powinno być, aby te przekąski były ponętne i smakowite — one bowiem są rozkoszą panów, podnietą pań, a wyrazem gustu i smaku każdej gospodyni.
Do najwięcej znanych i najczęściej używanych przekąsek należą:
1. Śledź pocztowy z garniturem.
2. Śledź pocztowy w majonezie.
3. Śledź pocztowy w sosie musztardowym.
