Strona:Molier-Dzieła (tłum. Boy) tom I.djvu/138

AKT PIERWSZY.

SCENA PIERWSZA.
LELJUSZ sam:

Dobrze tedy, Leandrze, zobaczym w tej dobie,

Który z nas szczęścia szalę przeważy ku sobie;

Kto, w tej serdecznej walce co nas dziś rozpala,

Więcej przeszkód zastawi pragnieniom rywala:

Gotuj więc wszystkie siły w obronie twej sprawy,

Gdy chcesz, by losów wyrok tobie był łaskawy.

SCENA DRUGA.
LELJUSZ, MASKARYL.

 LELJUSZ:

Och, Maskarylu!...

 MASKARYL: Cóż tam?

 LELJUSZ: Źle rzecz cała stoi;

Wszystko przeciw miłości spiknęło się mojej:

Leander kocha Celję i, mimo odmianę

Mych uczuć, znów rywala pono w nim zastanę.

 MASKARYL:

Leander kocha Celję!

 LELJUSZ: Wprost za nią szaleje.

 MASKARYL: Głupia sprawa.

 LELJUSZ: To grąży wszystkie me nadzieje.

Lecz nie chcę się przedwczesnej oddawać rozpaczy;

Mam ku pomocy ciebie: to także coś znaczy.

Twoja biegłość we wszystkich podstępach niezwykła

Choćby największą trudność szczęśliwie rozwikła,

Ty mógłbyś nosić miano wszech-służących króla;

I w całym świecie...