Strona:Mojżesz Mendelssohn.pdf/10

talnej w miasteczku Desawie (Dessau). Jego ojciec Mendel (Sofer), zajmował się przepisywaniem Tory, czyli pięcioksiąg Mojżesza, z czego zarabiał na bardzo liche utrzymanie.
 Jedyną jego pociechą i nadzieją był syn, który acz bardzo wątłego organizmu od najwcześniejszej młodości zdradzał niepospolite wrodzone zdolności swymi czarnymi, ruchliwymi, mądrością tryskającymi oczami. Ojciec tedy postanowił wszelkimi siłami starać się go wykształcić na rabina.
 W tym celu oddał dziecko swoje już w trzecim roku życia do nauki, zwłaszcza, że ono okazywało wielką żądzę wiedzy. Przedwczesny ten pospiech ojca bardzo niekorzystny wpływ wywarł na fizyczny rozwój dziecka, nie mającego sposobności ani czasu do niezbędnie potrzebnych ruchów i dziecinnych zabaw.
 W szóstym roku życia swego znał już Mojżesz język hebrejski i przeszedł do wyższej szkoły celem pobierania dalszych nauk. Mimoto, że był słabowity, nikt mu w pilności nie dorównał, a gdy ówczesna zima była bardzo ostra, musiał go ojciec nieraz odziać w stary jaki surdut i zanieść do szkoły, aby tylko nie zaniedbał nauki.
 Rzadki to był zaprawdę zapał do nauki w tak młodym chłopięciu, dla którego szkoła była jedyną rozkoszą. Na czele owej szkoły stał światły i mądry człowiek, nadrabin Dawid Hirsch Fränkel.