Strona:Miguel de Unamuno - Po prostu człowiek.djvu/39

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Tomasz idealny Tomasza.
Tomasz idealny Jana.

To znaczy, ten, który istnieje, ten, który wierzy, że jest i ten, który wyobraża sobie kogoś innego.
Pójdę inną drogą, niż uczony amerykański Wandell Holmes i powiem, że prócz tego kim jesteśmy dla Boga — jeśli wogóle dla Boga kimś jesteśmy — prócz tego, kim jesteśmy dla innych, lub też prócz tego, co sobie o nas samych wyobrażamy, istnieje jeszcze jedno ważne zagadnienie: „Kimbyśmy się stać chcieli”.
Otóż właśnie to nasze pragnienie jest w głębi nas naszą prawdziwą rzeczywistością, naszą siłą twórczą. Będziemy zbawieni, lub potępieni, bez względu na to, kim byliśmy, lecz ze względu na to, kimbyśmy się stać chcieli. Bóg nas wynagrodzi, lub za karę zmusi nas do wieczystego trwania w tym kształcie, jaki sobie dla nas samych obraliśmy.
Muszę dodać, że zarówno wśród ludzi z krwi i ciała, jak i wśród ludzi fikcji po-