Strona:Mieczysław Piotrowski - Złoty robak.djvu/6

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Mieczysław Piotrowski (ur. 1910) — grafik, ilustrator, autor książki pt. „Ogrodnicy” („Czytelnik” — 1956) — przedstawia swoją drugą powieść pt. „Złoty Robak”:
Rzecz jest obszerna, pisana niekrótko, na przestrzeni lat 1963—67. Robi wrażenie podliczenia i sumy. Nie jest nią. Jest fragmentem pewnej konkretnej — z wyboru i świadomego ograniczenia — rzeczywistości. Wyjętej, powiedzmy: dowolnie — z obrazu odległych czasów. Aż po dzień dzisiejszy. Nie jest powieścią historyczną, chociaż treść rozgrywa się na obszarze lat sześćdziesięciu. Bezpośrednio też nie dotyczy zdarzeń publicznie wielkich. Przyjmując to ograniczenie i wypływający z niego umiar, przyznać trzeba — temu tu zamierzeniu — w pewnej mierze skromność. Autor nie uzurpuje sobie prawa do wkraczania w tematy, które znalazły innych, godnych przedstawicieli. Nie powtarza historii, na której opiera się nasz świat dzisiejszy, socjalistyczny. A jednak — i pod tym względem patrząc, a jeśli kto zechce — szczególnie, i zwłaszcza w partiach, które dotyczą czasów obecnych — aż szumi tu od zastanowień pełnych nieobojętności, a nawet pasji, ironii skierowanej pod właściwym adresem, jak i — przede wszystkim — afirmacji polskości, właśnie polskości, ze wszystkim, co to pojęcie historycznie i personalnie niesie.
Książka z ducha jest racjonalistyczna, utkana — jak gdyby — ze wspomnień, obrazów wspomnień, uczuć,