Strona:Michał Weinzieher - Romantyk odrodzenia (artykuł).djvu/7

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

panuje troska o architektoniczną konstrukcję. Zdobywając szerokie możliwości techniczne, Angelica dochodzi do szczytów swej twórczości. Uczuciowość jego nabiera głębi, dramatycznej siły i szczerego patosu; w okresie tym wznosi się artysta na wyżyny romantycznej twórczości religijnej. Sterling, słusznie podkreśla, że w twórczości Fra Angelica ten romantyzm doszedł do szczytu, zapalił się najpiękniejszą jasnością i zniknął już bezpowrotnie.
Dalsze dzieje Angelica zmieniają kierunek jego pracy. Okres rzymski artysty, spędzony przy Watykanie, jest krystalizacją koncepcji czysto renesansowej. Obrazy malowane w studio Mikołaja V nie mają śladów dawnej naiwnej wiary, rządzą niemi prawa renesansowego realizmu i dekoracyjności.
Między pierwszemi obrazami Angelica malowanemi z dziecięcą wiarą, a ostatniemi pracami z Rzymu leży droga wielkiej ewolucji, świadcząca o si-