Gdy brzemiennej odmówiono tego, czego zapragnie, dziecko, które by urodziła, będzie wystawiać język (w Szlezwiku). Ktoby z Rumunów w Bukowinie kobiecie brzemiennej nie dał tego, co
widziała i pragnęła zjeść, naraziłby ją na urodzenie nieżywego dziecka. „Gdy kobieta jest przy nadzieji, a poprosi o co, to — zdaniem Łotyszów w Inflantach — nie godzi się jej odmawiać, boby to odmawiającemu przyniosło nieszczęście“.
Życzenia Węgierki w ciąży bywają zawsze spełniane, wobec nich nawet cudza własność nie jest szanowana. Gdy Żydówce w Polsce „zachciewa się jakiego pokarmu czy przysmaku, należy
bezwarunkowo chęć tę zaspokoić, gdyż inaczej dziecię ssać piersi matki nie zechce, aż ust jego nie dotkną owym przysmakiem“. Gdy kobieta w takim stanie przyjdzie do chaty czego pożyczyć, a jej z braku tego dać nie mogą, „wyrzucą za nią w Mysłakowie miotłę, kłębek nici, garść słomy albo gorące zarzewie (popiół), bo inaczej robak pociąłby chustki świąteczne od kościoła“. (Lud
z okolic Żarek, ziemi krakowskiej, kieleckiej).
Gdyby spełnienie zabagnień brzemiennej miało jej zaszkodzić, wtedy należy rzucić za nią garść gliny, węgla i tp. (na Ukrainie, u Słowian południowych) Kto z Żydów ciężarnej kobiecie odmawia prośby, tego spotka jakieś nieszczęście; żeby się przed tem uchronić, należy za odchodzącą kobietą cieżarną rzucić słomą, drzazgą i tp. Ale przez to wyrządza się dziecku nie małą szkodę,
gdyż będzie ono później miało skłonność żuć ten przedmiot, który rzucono za matką. (B. W. Segel Wierzenia Żydów Lud. Lwów, 1897. III. 58).
Łotysze odmawiając ciężarnej, rzucają za nią węgiel, szczyptę śmieci lub też plują za nią. Zwyczaje tej kategorji tłómaczy J. St. Bystroń (Słowiańskie obrzędy, Kraków 1916 str. 15) początkiem izolacji kobiety ciężarnej. Kobieta w tym stanie przynosi nieszczęście, bywa niebezpieczną. Z tego powodu u ludów na całym
globie starają się ją wyłączyć poza nawias społeczeństwa. Dlatego wzbraniają jej cokolwiek pożyczyć, bo to przynosi szkodę pożyczającym. Z drugiej strony jednak nie można jej niczego
odmówić. Ażeby więc odmawiając jej zabezpieczyć się przed złem, które ona spowoduje, posługuje się nasz lud i inne ludy środkami izolacyjnymi, za jakie uważane są rzucenie śmieciem, węglami, słomą i tp. Zdaniem innych miotania te za brzemienną miały na celu odpędzenie czy też odstraszenie zła od osób odmawiających zaspokojenia pragnienia brzemiennej. Nie tylko przekraczającego spotyka kara za niespełnienie owych pragnień, ale brzemienna i jej płód z tego powodu cierpią, czego przykłady podają w Polsce
Strona:Matka i dziecko w obrzędach, wierzeniach i zwyczajach ludu polskiego.djvu/031
Wygląd
Ta strona została przepisana.