majątek do domu, a dla dziewczyny trzeba worek ładować“. O wyższej wartości — w oczach ludu — syna aniżeli córki, świadczą między innemi Oracje starszego drużby weselnego (z Czeszewa Kołzdy i inn.), który na uczcie powiada wyraźnie:
„Jeżeli młoda będzie meć syna,
To nasz młody wystawi baryłeczkę wina,
A jak córkę,
To ino chleba skórkę.
(O. Kolberg Lud - Poznańskie -1877. XL 94 i 176). Nietylko
u ludu polskiego, ale i u Rusinów urodzenie chłopca sprawia
większą radość, niż urodzenie dziewczyny, wogóle oddają i tu pierwszeństwo płci męskiej przed żeńską.
U Słowian południowych poczytują urodzenie dziewczyny za nieszczęście, a kobieta rodząca dziewczęta nie ma wielkiego poważania u męża. — U Serbów tylko po urodzeniu chłopca panuje radość. Wedle przysłowia Jugosłowian jest „syn podwaliną domu, a córka wieczerzą cudżaka“ (obcego). Narodziny chłopca witają z większą radością, niż urodziny dziewczynki także u innych ludów indoeuropejskich.
Narodzenie chłopca budzi powszechnie większą radość, niż urodzenie dziewczyny. Dlatego n. p. w Westfalji daje sąsiad trzy wystrzały na znak urodzin chłopca, a tylko dwa po urodzeniu dziewczęcia. W Badenie jeno przy urodzeniu chłopca składają życzenia, zdobiąc chatę majem. U starożytnych Greków oznaczały gałązki oliwne w drzwiach narodziny chłopięcia, wiązka wełny dziewczyny. Urodzenie dziewczęcia w Macedonji uważają dziś, jak w starożytności, za upośledzenie, urodziny chłopca za błogosławieństwo.
I u ludu litewskiego „chłopcy są o wiele pożądańsi, niż dziewczynki“, a źródło tego poglądu tkwi w ojcowskim ustroju rodowym, wspólnym wszystkim ludom indoeuropejskim. (J. Witort Zarysy prawa zwyczaj. ludu litewskiego Lud. 1897, III. 301.)
Litwin mający trzech synów i dwie córki zapytany: „Ile ma dzieci“, odpowiada: „trzech synów“, nie uwzględniając córek. Narodziny syna w przeciwieństwie do córki, witają radośnie. U Jakutów tylko po urodzeniu chłopca sprawiają uroczystość, dziewczyna nie daje powodu do weselenia się. Gdy się Chińczykowi urodzi syn, kładą go pięknie przystrojonego na łóżku i dają mu perły do zabawy; gdy się urodzi córka — zawiną ją w chustę, rzucą na ziemię i dają do zabawy cegłę.
Zarówno u ludu w Egipcie, jak u Eskimosów i ludów nad Amazonką, mienią szczęśliwymi rodziców posiadających potomstwo
