Ta strona została uwierzytelniona.
Życie — jesień.
Życie, jak jesień.... coś w niém z blasków lata,
Z uśmiechów słońca przez mgły i szarugi,
Z złotawych błysków wśród szarego świata,
Z kwiatów, co nigdy nie kwitną raz drugi....
∗
∗ ∗ |
Życie, jak jesień, — lecz serce, jak ptaszę,
Co się promykiem lada światła łudzi
I pod niebieskie wzlatując poddasze,
Nową piosenką o wiośnie się budzi....
∗
∗ ∗ |
A wiosna zawsze gdzieś tam za górami —
Niebo słoneczném uśmiechem nas zwodzi
I jak te ptaki, łudzone blaskami,
Czekamy wiosny — a zima nadchodzi.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/Maryan_Gawalewicz_-_Poezye_grafika_14.png/140px-Maryan_Gawalewicz_-_Poezye_grafika_14.png)