Strona:Maryan Gawalewicz - Poezye.djvu/131

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ISKIERKI.

I.

C

Chociaż ci płomień strzechę spali
I w gruz rodzinny dom rozwali
I cały twój dobytek zniszczy, —
Gdy ci do pracy sił zostało,
To wzniesiesz nowa chatę białą
Wśród czarnych zgliszczy....


∗                ∗

Lecz kiedy dusza w tobie spłonie
I gdy się spęka serce w łonie —
Los z tobą gorsze miał igrzysko,
Bo najsmutniejsza, bracie, strata,
W środ wszystkich ruin tego świata:
Dusz popielisko.