Strona:Maria Sułkowska - Tristan II.djvu/34

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

I moją krew
W słoneczny żar,
W promienny prąd,
W świetlaną moc
Zmieniła.

Dmie boży wiew,
Przez państwo mar,
Od śmierci tam,
W bezkresie.

Wiosenny grzmot —
Mych skrzydeł lot —
Do niebios bram
Mnie niesie.

Radosny prąd,
Jak dym i swąd,
Zwiał Czasu mit
W nizinę.

Jak ostry grot,
Mój śmiały lot
Przecina byt
I płynę.