Strona:Maria Konopnicka-Śpiewnik historyczny.djvu/115

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Pod murami Saragossy,
Legło naszych dwa tysiące,
Ale siły narodowe
Okryło tam chwały słońce!




»IDZIE ŻOŁNIERZ!...«
(1808).

Oj, zapoznał się tam Polak
Z głodem, trudem i niewczasem.
Nim zaśpiewał tę piosenkę:
— Idzie żołnierz borem, lasem...

W szmaty poszedł mundur stary
Przypasany ledwo pasem...
W San Domingo bić murzyny
— Idzie żołnierz borem, lasem...

Idzie, płynie lądem, morzem,
Znosi nędzę, upał srogi —
A wolności twej nadzieja
Krzepi serce, kraju drogi!

Więc choć pada, choć omdlewa,
Jeszcze piosnkę nuci czasem,
O ojczyźnie jeszcze śpiewa:
— Idzie żołnierz borem, lasem!...