wyrzucany bywa w wielkiej ilości z lawą przez wulkany, oddziela ś. od kruszcu przy topieniu.
Żużelarz, robotnik przy piecu hutniczym, wybierający krukiem żużle z roztopionej rudy.
Żużelasty, Żużelisty, Żużelowaty, mający kszfałt żużlów, pełen żużlów, nie oczyszczony z żużlów.
Żużelokrusz, kruszec kobaltowy.
Żużlować, oczyszczać z żużli.
Żużlowaty p. Żużelisty.
Żużlowy, odnoszący ś. do żużli,
Żużmant, rodzaj wykwintnej sukni kobiecej w czasach saskich.
Żwacz, mięsień twarzowy, służący do żucia pokarmów (f.); jeden z głównych oddziałów żołądka u zwierząt przeżuwających, skąd pokarm powraca do gęby do ponownego pożucia (fig.).
Żwać — p. Żuć.
Żwadło, Żwak — p. Żwacz.
Żwawiuteńki, Żwawiutki, bardzo żwawy.
Żwawiec, człowiek żwawy, żywego temperamentu, obrotny.
Żwawo, Żwawie, przysł., ze żwawością, zwinnie, szybko.
Żwawość, żywość, zwinność, obrotność.
Żwawy, żywy, chyży, prędki we wszystkim; zwinny, obrotny; gorący, namiętny, gwałtowny, ognisty: ż-a dysputa, ż-a utarczka.
Żwir, gruby piasek, cząsteczki pokruszonych skał.
Żwirować, wykładać lufę strzelby, jakby żwirem, drobnemi cząsteczkami metalu innej barwy.
Żwirowato, przysł., na podobieństwo żwiru; z obfitością żwiru.
Żwirowaty, pełen żwiru, podobny do żwiru.
Żwirowiec, ptak siewkowaty z rodziny siewek (f.).
Żwirowisko, kupa żwiru.
Żwirownia, kopalnia, żwiru.
Żwirówka, strzelba żwirowana; droga, usypana żwirem, szosa.
Życica, roślina z rodziny traw (fig.).
Życie, zespół sił wewnętrznych w organizmie ludzkim, zwierzęcym i roślinnym, mocą których organizm ten kształci ś., rośnie, trwa i mnoży ś., stan organizmu żywego; wiek człowieka a. zwierzęcia od narodzin do śmierci; kochać coś nad ż. = gorąco; nastawać na czyje ż., targnąć ś. na czyje ż., dokonać ż-a = umrzeć; żywot, bieg żywota, wiek; utrzymywanie życia, pędzenie życia: drogie tu ż.; pomieszkanie z ż-iem = z wiktem, dawać na ż.; sposób, w jaki kto zarabia na utrzymanie, sposób, w jaki kto żyje: pędzić ż. uczciwe, nieuczciwe; stan duszy po śmierci: ż. wieczne, ż. przyszłe; biografja, żywot, życiorys; pierwiastek żywotności w całej naturze, we wszechświecie, jako przeciwstawienie tworom nieżyjącym, byt organiczny; istnienie wogóle: wprowadzać w ż-e, powołać do ż-ia; zapał, werwa, ożywienie: tańczyć, rozprawiać z ż-iem; pieszcz., moje ż.! = moje kochanie!, moje złoto!, moje seroe! i t. d.
Życiobójczy, zabijający.
Życiodawca, dawca życia, ojciec, rodzic; początek, źródło czego.
Życiodawczy, Życiodajny, dający życie, ożywiający.
Życiodawczyni, matka, rodzicielka.
Życiolubny, lubiący życie.
