Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/664

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nu zwietrzałości; poczuwać węchem, węszyć; przen., przeczuwać co, odgadywać, domyślać ś. czego; z. ś., zarażać ś. powietrzem, morem.

Zwietrzałość, stan tego, co jest wywietrzałe.

Zwietrzały, który zwietrzał; który rozkruszył ś. od działania powietrza.

Zwietrzeć, wywietrzeć, stać ś. wywietrzałym, zwietrzałym, stracić cenne części lotne; o skałach; rozkruszyć ś. od działania powietrza i wilgoci.

Zwietrznik, otwór do przewietrzania, wentylator.

Zwietrzyćp. nied. Zwietrzać, p. Zwiotszyć.

Zwiewać, dok. Zwiać; unosić z czego co powiewem, zdmuchiwać co z czego; podmuchem spędzać razem.

Zwieźćp. nied. Zwozić.

Zwiędłość, Zwiędniałość, stan tego, co zwiędło.

Zwiędły, Zwiędniały, który zwiądł.

Zwiędnąć, Zwiędnieć, o roślinach a. ich częściach: stracić świeżość przez ulotnienie ś. wody, uwiędnąć; przen., utracić siły żywotne, młodość, zdrowie, zestarzeć ś.

Zwiędnić, uczynić zwiędłym.

Zwiędniećp. Zwiędnąć.

Zwiększać, dok. Zwiększyć; czynić większym, powiększać, pomnażać; z. ś., stawać ś. większym, powiększać ś., pomnażać ś.

Zwiększeć, stać ś. większym.

Zwiększyć p. Zwiększać.

Zwięzłość, właściwość tego, co jest zwięzłe; z. stylu = zaleta stylu, polegająca na tym, że zamykamy wiele treści w niewielkiej ilości wyrazów.

Zwięzły, krępy, grubopłaski; zamykający wiele treści w niewielkiej ilości wyrazów: styl z., wykład z. = treściwy.

Zwięzywaćp. Związywać.

Zwięźle, przysł., zamykając wiele treści w niewielkiej ilości wyrazów; treściwie, krótko a dobitnie, lakonicznie.

Zwijacz, ten, co zwija; owad z rzędu tęgopokrywych, z rodziny słoników, zwijający liście, które więdną, bardzo szkodliwy (fig ).

Zwijać, dok. Zwinąć, Zwić; wijąc skręcać razem, motać w kłębek, nawijać: z. nici, sznurek; wijąc skręcać w trąbkę, w wałek: z. papier, płótno; zbierać razem coś rozwiniętego, rozpiętego: z. chorągiew, żagiel, namiot: z, namioty = ruszać obozem; z. wojsko = rozpuszczać; z. chorągiewkę = spuszczać z tonu, uchylać ś. od jakiegoś rozpoczętego dzieła; zginać, uginać; z. ś., wić ś., kręcić ś., skręcać ś., zawijać ś. w loki, w kędziory, w trąbkę i t. p.; z. ś. w kłębek = kurczyć ś.; zginać ś., uginać ś.: szabla ś. zwinęła = ześlizgnęła ś., obsnęła ś.; umykać, uciekać, uchodzić pośpiesznie; o koniu: plątać ś, związywać ś.; śpieszyć ś. z jaką robotą, uwijać ś.

Zwijadełko, zdr. od Zwijadło.

Zwijadło, narzędzie do zwijania, motowidło, kołowrotek.

Zwijalny, dający ś. zwijać; spiralny.

Zwikłać (się), powikłać (ś.), splątać (ś.), zgmatwać (ś.).

Zwilgnąć, przejść wilgocią, stać ś. wilgotnym.

Zwilgły, który zwilgnął.

Zwilgocić, uczynić wilgotnym.

Zwilgotnieć, stać ś. wilgotnym, zwilgnąć.

Zwilżać, dok. Zwilżyć; nasycać wilgocią, wilżyć, czynić wilgotnym, przykładać coś mokrego.

Zwinąćp. nied. Zwijać.