wyschnięciu, gdy zostania zwilżoną, rosnąć na nowo, róża jerychońska, jerychonka (fig.); zakonnica zakonu Zmartwychwstanek
Zmartwychwstawać, dok. Zmartwychwstać; powstawać z martwych, powracać do życia, być wskrzeszonym.
Zmartwychwzbudzać, dok. Zmartwychwzbudzić; powracać do życia, wskrzeszać.
Zmarzlak, człowiek wrażliwy na mróz, nie znoszący zimna, piecuch.
Zmarzlina, grunt zmarzły; w gieol., z. wieczna = grunt wiecznie zmarzły.
Zmarzluch — p. Zmarzlak.
Zmarzłość, własność a. stan tego, co jest zmarzłe; mróz, zamróz.
Zmarzły, który zmarzł, skrzepły od mrozu; przejęty nawskroś mrozem, przemarzły.
Zmarznąć, skrzepnąć od mrozu, ściąć ś. lodem, zamarznąć; być przejętym mrozem, przemarznąć.
Zmastykować, zżuć, zgryźć, przeżuć; przemacerować; przen., rozważyć, obmyślić, przetrawić w duszy.
Zmaścić, pomaścić, namazać czymś tłustym: maścią, oliwą, olejkiem i t. p.
Zmatać, pomatać, powikłać, poplątać; przen., skłamać, zełgać; z. ś., splątać ś., poplątać ś., powikłać ś.; wdać ś., związać ś. z kim a. z czym.
Zmatczyć, pozbawić matki.
Zmaterjalizować, przybrać formę materjalną, uczynić dostępnym zmysłom; uczynić zbyt materialnym, dbającym tylko o korzyści materjalne; wyłożyć wedle zasad materjalizmu, pojąć zmysłowo; z. ś., w spirytyzmie: stać ś. dostępnym zmysłom, przybrać kształty cielesne, ulec materjalizacji.
Zmaterjalizowany, którego zmaterializowano a. który ś. zmaterjalizował; nie dbający o dobra duchowe, natomiast zajęty dążeniami materjaloemi.
Zmawiać, dok. Zmówić; kończyć co mówić, odmawiać; wymawiać, powiadać, wyrzekać; z. co, godzić ś., umawiać ś. o co; z, kogo, najmować kogo, godzić go do roboty, umawiać ś. z kim co do wynagrodzenia za pracę, zamawiać do roboty; z. pannę a. kobietę = zaręczać ś, odbywać z nią zrękowiny; z. za kogo pannę = przyobiecywać mu ją w małżeństwo; zwalać, składać na kogo winę; z. ś., umawiać ś., porozumiewać ś. z kim co do czego; z. ś. z kim. łączyć ś., sprzymierzać ś. z kim; z. ś. z kim na kogo, porozumiewać ś, umawiać ś. z kim przeciw komu, na czyją szkodę.
Zmaza, plama, skaza; przen., coś, co przynosi hańbę, zakała, plama na honorze; człowiek bez z-y = niepokalany, bez zarzutu; z. nocna = polucja.
Zmazać — p. nied. Zmazywać.
Zmazka, zdr. od Zmaza.
Zmazywacz, ten, który co zmazuje.
Zmazywać, dok. Zmazać; mażąc, wyniszczać, wykreślać, wymazywać, kasować coś nakreślonego, napisanego; powalać, zwalać, zbrukać, zanieczyścić; z. ś., być zaraszanym, wymazanym, wykreślanym; walać ś., brudzić ś., brukać ś.
Zmącić, pomącić, uczynić mętnym.
Zmączyć, powalać mąką, pomączyć.
Zmądrzeć, Zmędrzeć, stać ś. mądrym a. mądrzejszym, nabrać rozumu.
