Zielonkowaty, odrobinę zielony, mający pewien odcień zieloności.
Zielono, przysł., koloru zielonego; mieć z. w głowie = być naiwnym, głupim, niedowarzonym, niedoświadczonym.
Zielonobiały, biały, wpadający w zieleń.
Zielonokrusz — p. Malachit.
Zielonomodry, niebieski, wpadający w zieleń.
Zielonosiwawy, nieco siwy z zielonym.
Zielonosiwy, siwy z zielonym.
Zielonosrebrzysty, zielony, wpadający w srebro.
Zielonoszary, szary z zielonym.
Zieloność, barwa zielona, zieleń; zielone części roślin i małe rośliny; niedojrzałość, niedoświadczenie.
Zielononośny — p. Ziołonośny.
Zielonożółty, żółty z zielonym.
Zielony, takiego koloru, jak ziele, jak liść żywy na wiosnę; nie suchy, nie uschły, świeży; młody, niedojrzały: z-e lata = młodość; z-a starość = czerstwa; niedojrzały, surowy: z-e owoce; z-e Świątki = święto zesłania Ducha św. na apostołów, przypadające na 50-ty dzień po Wielkiej Nocy; z. las = las iglasty; z-e proszki = lekarstwo, dawane niemowlętom na przeczyszczenie; grać w z-e = umówić ś. z kimś, że przegra ten, kto, zapytany, nie będzie miał przy sobie świeżego listka zieleni; z. wilk — p. Zaraza (roślina).
Zielorodny — p. Ziołorodny.
Zielowonny — p. Ziołowonny.
Zielsko, złe ziele, roślina nieużyteczna, chwast.
Ziemak – p. Ziemek.
Ziembla, oranie na zimę gruntu pod jarzynę.
Ziemek, Ziemak, rodak, ziomek.
Ziemia, ogromna bryła, zbliżona do kuli, spłaszczonej w dwuch miejscach, naprzeciw siebie leżących, obracająca ś. około siebie, krążąca jako planeta około słońca i oświetlana przez to słońce, otoczona powietrzem, zamieszkała przez ludzi, zwierzęta i rośliny (fig.); część powierzchni tej kuli, nie pokryta wodą, ląd stały, kontynent, w przeciwstawieniu do oceanu, do morza; taż planeta w przeciwstawieniu do nieba, do sfery niebieskiej; taż planeta, jako doczesne mieszkanie ludzi, w przeciwstawieniu do życia pozagrobowego, doczesność, ziemskość: na z-i = w życiu doczesnym; to, co mamy pod nogami, gleba, dno, podłoga: siąść, upaść, runąć, skoczyć na z-ę = na miejsce na ziemi, na podłogę; w z-i, pod z-mią = w głębi ziemi; gryźć z-ę a. świętą z-ę = umrzeć, nie żyć; kraj ojczysty, ojczyzna: z-a rodzinna, ojczysta; część powierzchni ziemi, zamieszkana przez jaki naród, kraj, państwo: z. polska, niemiecka; z. święta, z. obiecana = Palestyna; część kraju, prowincja: z. kujawska, pruska i t. p.; administracyjny podział województwa w dawnej Polsce; uprawiona powierzchnia ziemi, rola, gleba; powierzchnia ziemi, rodząca różne rośliny; większy lub mniejszy obszar powierzchni ziemi, należący do jednego właściciela i przez niego uprawiany; różnego rodzaju tlenki metalów, pokrywające powierzchnię kuli ziemskiej i powstające z wietrzenia skał: z. lekka, ciężka, tłusta, chuda, gliniasta, piaszczysta, wapienna, torfowa, darniowa, wrzosowa, ogrodowa, inspektowa, alkaliczna, nie alkaliczna i t. p.; podobne, jak niebo do z-i = wcale niepodobne; nie wart, że go święta z. nosi =
