czynić szczuplejszym; z. ś., stawać ś. szczuplejszym.
Zeszczupleć, stać ś. szczuplejszym, stracić na ciele.
Zeszczutkować, szczutkiem poczęstować.
Zeszczykiwać, dok. Zeszczyknąć, Zeszczknąć; szczykąjąc zbierać, zrywać, uszczykiwać.
Zeszkaradzić, uczynić szkaradnym, oszkaradzić, zeszpecić.
Zeszkleć, Zeszklić się, przemienić ś. w szkło, nabrać szklistości.
Zeszlamować, wybrać szlam, oczyścić od szlamu.
Zeszłoroczny, który ś. stał zeszłego roku, przeszłoroczny.
Zeszłość, utrata sił, słabość wskutek starości, starość.
Zeszły, który przeszedł, minął, upłynął; z. miesiąc, rok; który zszedł z tego świata, umarł; zesłabły, zniedołężniały; zgrzybiały, zestarzały, podeszły w latach.
Zesznurowywać, dok. Zesznurować; sznurując ściągać, związywać; z. ś., być zesznurowywanym.
Zeszpecić, uczynić szpetnym, oszpecić, zeszkaradzić; z. ś., oszpecić siebie samego.
Zeszpetnieć, stać ś. szpetnym.
Zeszpotawić, uczynić koślawym, szpotawym; z. trzewiki = wykrzywić je przez chodzenie; z. ś., stać ś. koślawym, wykrzywić ś.
Zeszronieć, w szron ś. zamienić, ściąć ś. od szronu; osiwieć.
Zesztywnieć, stać ś. sztywnym.
Zeszyć — p. nied. Zszywać.
Zeszyt, kilka arkuszy papieru do pisania, razem zszytych i oprawionych w okładkę, kajet, poszyt, sekstern; pewna ilość arkuszy drukowanego dzieła, tymczasowo zbroszurowanych dla puszczenia w obieg.
Zeszytowy, odnoszący ś. do zeszytu, wydawany zeszytami: wydawnictwo z-e.
Ześciełać, Ześciełać, dok. Zesłać; zdejmować coś zasłanego, rozesłanego, rozpostartego; zbierać, ściągać posłanie.
Ześlepić, uczynić ślepym, oślepić.
Ześlimaczyć, oślimaczyć; z. ś.. oślizgnąć.
Ześlinić, oślinić, poślinić; zdjąć ślinę.
Ześlizgiwać się, dok. Ześliznąć ś.; ślizgając ś. zsuwać ś.
Ześlizgły, który ś. ześlizgnął.
Ześlizgnąć się, Ześliznąć się — p. nied. Ześlizgiwać ś.
Ześlubić, połączyć kogo ślubem.
Ześmiać się, uśmiać ś.
Ześniecić się, Zśniecić się, zarazić ś. śniecią.
Ześniedzić, uczynić śniadym, ściemnić; pokryć śniedzią.
Ześniedzieć, stać ś. śniadym; pokryć ś. śniedzią.
Ześnieżyć, osypać śniegiem, zaśnieżyć; zdjąć śnieg.
Ześpiewać, wyśpiewać, skończyć śpiewać, odśpiewać.
Ześrodkować — p. nied. Ześrokowywać.
Ześrodkowość, własność tego, co ma wspólny środek, koncentryczność.
Ześrodkowywać, dok. Ześrodkować; skupiać do środka, koncentrować; skierowywać ku środkowi; przen., łączyć ku wspólemu celowi: z. usiłowania wielu ludzi.
Ześwinić, zepsuć, sfuszerować; z. ś., popełnić jaki czyn niemoralny.
Zetkać, razem powtykać, złączyć jedną rzecz z drugą; z. ś., spotkać ś.; zetrzeć ś. nieprzyjacielsko.
Zetknąć — p. nied. Stykać; zbliżyć dwie rzeczy tak, aby jedna, przystawała do drugiej; z. ś., zejść ś. z sobą aż do złączenia; z. ś., z kim, spotkać ś. z kim; zawiązać z kim znajomość, przyjaźń; spotkać ś. z kim po nieprzyjacielsku, zetrzeć ś.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/598
Ta strona została przepisana.
