Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/593

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Zecerski, nm., należący do zecera, właściwy zecerowi, dotyczący zecera.

Zechcieć, powziąć chęć, zapragnąć; z-ej = bądź łaskaw.

Zechcyk, nm., gra w karty, t. zw. sześćdziesiąt i sześć.

Zechweltarz, Zelwartarz, Zawaltarz, Zawalitarz, nm., stróż, dozorca w kopalni.

Zecknąć, Zecknić, zmierzić, obmierzić, obrzydzić sobie co; z. ś. komu, obmierznąć, uprzykrzyć ś. komu.

Zedel, Zydel, nm., stołek drewniany bez poręczy, prostej roboty, z wklęsłym siedzeniem (fig).

Zedelek, Zydelek, nm., mały zedel.

Zedniem, przysł., gdy dzień zaświtał, równo ze świtem.

Zedrgnąć, wzdrygnąć ś., zadrżeć, zatrząść ś.

Zedrwieć, stracić głowę, przytomność ze strachu, z wrażenia.

Zedrzećp. nied. Zdzierać.

Zefir, gr., w mitol., syn Eola; łagodny wietrzyk zachodni lub południowy.

Zefir, wł., rodzaj cienkiej tkaniny bawełnianej.

Zegar, przyrząd do mierzenia czasu, złożony z pudła a w nim z rozmaitych kółek zębatych, udzielających ruchu kółkom, osadzonym stale na osiach, u których są wskazówki, umieszczone zewnątrz i wskazujące godziny, minuty i sekundy; motor, stanowiący sprężyny i wagi: z. ścienny: wiszący na ścianie; z. stołowy = stojący na stole, szafie i t. p. (fig); z. słoneczny = z przyrządem do mierzenia czasu zapomocą tyczki, zatkniętej w płaszczyznę poziomą, podzieloną na godziny, długość cienia tyczki wskazuje czas — p. Gnomen, p. Kompas (fig.); z. wodny — p. Klepsydra; z. wieżowy = umieszczony na wieży jakiego gmachu do użytku publicznego (fig).

Zegarek, mały zegar, któremu za motor służy sprężyna, nakręcająca ś. koło osi i powoli rozwijająca ś.; z. kieszonkowy = do noszenia w kieszonce przy ubraniu (fig).

Zegarkowy, dotyczący zegarka; taki, jak w zegarku: z-a punktualność = ścisła.

Zegarmistrz, rzemieślnik, wyrabiający lub naprawiający zegary i zegarki.

Zegarmistrzowa, żona zegarmistrza.

Zegarmistrzowski, właściwy zegarmistrzowi, dotyczący zegarmistrzostwa.

Zegarmistrzowstwo, Zegarmistrzostwo, umiejętność robienia i naprawiania zegarów; fach zegarmistrzowski.

Zegarmistrzyk, czeladnik zegarmistrzowski.

Zegarmistrzyni, forma żeń. od Zegarmistrz.

Zegarowy, właściwy zegarowi, należący do zegaru; opatrzony zegarem: wieża z-a, mechanizm z.

Zegnaćp. nied. Zganiać.

Zegrać, zgrać wszystko — p. Zgrywać.

Zegzić (się), zacząć (ś.) gzić.

Zejmować, Zjimać, dok. Zjąć; wziąwszy co razem, ściskać, spajać, klamrować, sklejać, łączyć ściśle, zbierać w kupę; ściągać, zdejmować; jednoczyć, kojarzyć