Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/566

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nemona, roślina zielna z rodzmy jaskrowatych (fig).

Zawilgnąć, Zawilżeć, zajść wilgocią.

Zawilgocić, Zawilgotnićp. Zawilżyć.

Zawilgotniećp. Zawilżeć.

Zawilżać, dok. Zawilżyć; robić wilgotnym, mokrym, nasycać wilgocią, moczyć.

Zawilżećp. Zawilgnąć.

Zawilżyć, Zawilgocićp. nied. Zawilżać.

Zawiłekp. Zawilec.

Zawiłop. Zawile.

Zawiłość, cecha tego, co jest zawiłe, zawikłanie, zagmatwanie, poplątanie; niejasność, coś trudnego do zrozumienia, pomieszanego.

Zawiły, splątany, zawikłany, p0wikłany; ciemny, niejasny, niezrozumiały; z. styl; głowa z-a = z bujnym włosem grzywiastym; z. rok, termin — p. Zawity.

Zawinąćp. nied. Zawijać.

Zawiniątko, coś zawiniętego, mała paczka zawinięta, niewielki pakunek.

Zawinić, popełnić winę, zgrzeszyć, przewinić, stać ś. winnym względem kogo w czym.

Zawinienie, rzecz. od Zawinić; przewinienie, wina.

Zawinięcie, rzecz. od Zawinąć; to, w co ś. coś zawija; owinięcie, coś zawiniętego, zawiniątko, zagięcie; niema nawet na z. palca: jest niezmiernie mało.

Zawisać, dok. Zawisnąć; zaczepiwszy ś. jednym punktem u czego, resztą ciężaru zwisać, wisieć w powietrzu, być uwieszonym, nie tonąć. nie iść na dno; z. od kogo, zależeć, być zależnym od kogo, być mu podwładnym; zasadzać ś., gruntować ś. na czym, polegać na czym, zależeć od czego; spadać na kogo, krupić ś. na kim.

Zawisak, motyl z rodzaju tejże nazwy, z rodziny kordziuków czyli sfinksów, z podrzędu zmierzchnikowców.

Zawisłość, zależność, podwładność komu a. czemu.

Zawisły, który zawisł, wiszący z góry na dół, zwieszony, zwisający; zależący, zależny od kogo, od czego, podwładny komu.

Zawisnąćp. nied. Zawisać.

Zawistnica, kobieta zawistna, zazdrośnica.

Zawistnie, przysł., z zawiścią, zazdrośnie, nieprzyjaźnie.

Zawistnik, człowiek zawistny, zazdrośnik.

Zawistny, patrzący z żalem na cudze powodzenie, nie mogący znieść tego, że ktoś inny ma to, czego on nie ma, pełen zawiści, zazdrosny, nieprzyjazny.

Zawiść, uczucie nieprzyjazne względem kogoś szczęśliwego, posiadającego coś więcej, zazdrość.

Zawiślański, Zawiślany, Zawiślny, położony z tamtej strony Wisły, mieszkający za Wisłą.

Zawiśle, miejscowość, położona za Wisłą, z tamtej strony Wisły.

Zawitać dokąd a. do kogo, przybyć, przyjechać z tym przekonaniem, że ś. będzie mile witanym, zjawiać ś., pokazać ś.; dzień z-ał = zrobiło ś. jasno, wesoło.

Zawitalec, przychodzien, przybysz

Zawitek, tok śrubowy.

Zawitka, rodzaj ślimaka grzebykoskrzelnego, wstęgojęzycznego, o skorupce długiej, w poprzek fałdowanej, żyjący w morzach wschodnioindyjskich (f).

Zawity, którego zawito, zawinięty; w dawnym prawie polskim: rok z. = termin ostateczny sprawy sądowej.

Zawlecp. nied. Zawlekać.

Zawlekać, Zawlóczyć, dok. Zawlec; wlec aż do pewnego miej-