Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/541

 Zasilny, służący do zasilania, zasilający.

 Zasiłek, zasilanie, zasilenie; to, czym kogo zasilają, pokarm, jadło; pomoc, pomoc pieniężna, wsparcie, zapomoga; karm dla ducha, umysłu.

 Zasiłkowy, dotyczący zasiłku.

 Zasiniać (się), dok. Zasinić (ś.); pokrywać (ś.) siną barwą.

 Zasiniałość, zasinienie, zajście sinością; plama sina, siniak.

 Zasiniały, który zasiniał.

 Zasinić — p. nied. Zasiniać.

 Zasinieć, zajść sinością, zsinieć.

 Zasiodłać, nałożyć siodło.

 Zasipłość, dychawiczność, dychawica.

 Zasipnąć, Zasipnieć, dostać zasipłości.

 Zasiwić, siwym uczynić, zakryć siwizną.

 Zasiwieć, zajść siwizną, osiwieć.

 Zaskakiwać, dok. Zaskoczyć; skoczywszy, sięgnąć aż do pewnego miejsca; z. około czego = zabiegać, zachodzić około czego; z. około kogo = pochlebiać ś., zalecać ś., zasługiwać ś.; z. czemu, zapobiegać; z. kogo, nagle napadać i tamować dalsze kroki; z. kogo, spadać na kogo niespodziewanie, przytrafiać ś. komu nagle bez przygotowania z jego strony.

 Zaskalec, rodzaj muszli skamieniałej.

 Zaskarbiać, dok. Zaskarbić; zasługiwać, zarabiać na coś drogiego, na uznanie; z. sobie czyje łaski = zjednywać je sobie.

 Zaskarżać, dok. Zaskarżyć; zanosić skargę, zażalenie na kogo; z. kogo do sądu = wytaczać mu proces, oskarżać go przed sądem.

 Zaskarżyciel, oskarżyciel.

 Zasklep, zasklepienie; sklepienie, sklep, piwnica zasklepiona, krypta: z. u gąsienic = oprzęd; z. pszczół = smoła, którą pszczoły zatykają szpary w ulach.

 Zasklepiać, dok. Zasklepić; pokrywać sklepieniom, robić sklepienie w budynku; zatykać, zalepiać, zamocowywać, zaklejać; zaskorupiać, zapiekać: z. ranę; przen., czynić obojętnym, zatwardzać; z. ś., być zasklepianym; zasnuwać ś. przędzą; zaskorupiać ś.; przen., zamykać ś., zasiadywać ś. w domu, stawać ś. domatorem; przen zamykać ś. w jednym uczuciu, w jednej specjalności, nie chcąc nic wiedzieć o innych, oddawać ś. wyłączności myśli i uczuć; nie iść z postępem; z. ś. tarczami = zasłaniać ś. tarczami, złożonemi nakształt sklepienia.

 Zasklepistość, stan tego, co jest zasklepione.

 Zaskoczyć — p. nied. Zaskakiwać.

 Zaskok, zaskakiwanie, zaskoczenie.

 Zaskomleć, wydać głos skomlący, odezwać ś. skomleniem.

 Zaskorupiać, dok. Zaskorupić; okrywać skorupą, zasklepiać, pozwalać czemu okrywać ś. skorupą; z. ś., skorupą zakrywać, skorupą ś. zasklepiać ś.; przen., zamykać ś. w domu, nie widywać nikogo, zamykać ś.; zamykać ś. wyłącznie w jednym uczuciu, w jednej myśli, w jednej specjalności.

 Zaskorupiały, który zaskorupiał.

 Zaskorupieć, okryć ś. skorupą, zasklepić ś., zaskorupić ś.

 Zaskowyczeć, odezwać ś. skowytem.

 Zaskowyrać, Zaskowerać, zacząć gderać, zrzędzić.

 Zaskórnica, guz zaskórny.

 Zaskórnik, pasorzyt zaskórny.

 Zaskórny, mieszczący ś. pod skórą; woda z-a = mieszcząca ś. pod górnym pokładem skorupy ziemnej.

 Zaskórze, miejsce pod skórą; miejsce pod korą drzewa.

 Zaskórzyć, przeskrobać, zawinić, zasłużyć na plagi.