Zaplotka — p. Zaplot.
Zapluć — p. nied. Zapluwać.
Zaplugawiać, dok. Zaplugawić; zapełniać plugastwem, walać, brudzić, zanieczyszczać, zapaskudzać; przen., kazić, psuć, kalać, zarażać; z. ś., zapełniać ś. plugastwem, walać ś. zanieczyszczać ś.; przen., kazić ś., zarażać ś., kalać ś., wdać ś. w niemoralne stosunki.
Zapluskać — p. nied. Zapluskiwać.
Zapluskiwać, dok. Zapluskać, Zaplusknąć; pluskając oblewać, bryzgając zalewać, opryskiwać; przen., oszukiwać, obmawiać, oślepiać; przen., zadawać komu wstyd w oczy, wyrzucać mu otwarcie coś sromotnego.
Zapluskwiać, dok. Zapluskwić; dozwalać rozmnożyć ś. pluskwom; zanieczyszczać pluskwami.
Zaplusnąć — p. Zapluskać.
Zapluwać, dok. Zapluć, Zaplwać; plując zaplugawiać, zapaskudzać plwocinami.
Zapluwka, jaja much, złożone na mięsiwie lub na ranie.
Zapłacić, dać komu tyle pieniędzy, ile mu ś. należy, płacąc zaspokoić; odpłacić, przypłacić, odwetować; wynagrodzić, dać satysfakcję; Bóg zapłać = sposób podziękowania za przysługę, jeśli ś. nie chce a. nie może dać pieniędzy.
Zapładniać, dok. Zapłodnić; sprawiać, że zawiąże ś. płód; czynić brzemienną; czynić płodnym, użyźniać, uprawiać; przen., czynić zdatnym do pracy twórczej: z. czyjąś wyobraźnię; z. ś., zalęgać ś.
Zapładzać, dok. Zapłodzić; zapładniać.
Zapłakać, zacząć płakać, zalać ś. łzami; z. nad kim, nad czym, zlitować ś., żałować, bardzo płakać, opłakać kogo, co.
Zapłakany, gorzko i rzewnie płaczący; zalany łzami: oczy z-e.
Zapłaszać, dok. Zapłoszyć; płosząc zapędzać do pewnego miejsca, spłoszywszy zaganiać.
Zapłata, zapłacenie; to, co płacą, płaca; wynagrodzenie pieniężne, pensja, żołd; przen., nagroda.
Zapłatny, godzien zapłaty.
Zapław, zalew, wylew, powódź.
Zapławiać, dok. Zapławić; pławiąc zapuszczać w głąb; zalewać.
Zapłazać (się), zaleźć do pewnego miejsca, zapełzać.
Zapłocić, zagrodzić płotem.
Zapłocie, miejsce za płotem.
Zapłociny – p. Zaplot.
Zapłodek — p. Zapłód.
Zapłodniać — p. Zapładniać.
Zapłodniciel, ten, który zapładnia.
Zapłodnić — p. nied. Zapładniać.
Zapłodnienie, rzecz. od Zapłodzić; w fizjol., zlanie ś. dwuch komórek różnorodnych ku wytworzeniu zarodnika lub zarodka (fig.).
Zapłodzić — p. nied. Zapładzać.
Zapłomieniać (się), dok. Zapłomienić (ś.); zapalać (ś.), zajmować (ś.) płomieniem.
Zapłonąć, zapalić ś., zająć ś. płomieniem; zaczerwienić ś., zarumienić ś.; dać ś. unieść porywowi uczucia: z. miłością, gniewem, zemstą, nienawiścią.
Zapłonić, zająć ogniem; uczynić płonnym, nieurodzajnym, rosnąc gęsto, zagłuszyć delikatniejszą roślinę.
Zapłoniony, którego zapłoniono; zajęty ogniem; zarumieniony, zaczerwieniony ze wstydu.
Zapłoszyć — p. nied. Zapłaszać.
Zapłotek, Zapłotka — p. Zaplot.
Zapłotki (-ów), miejsce za płotem a. między płotami.
Zapłowić, uczynić nieco płowym, płowo zapuścić.
Zapłowieć, płowym ś. stać, wypłowieć nieco.
Zapłód, Zapłodek, zapłodnienie,
