Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/516

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

jakie miejsce, donosić aż dokąd; doprowadzać, zaprowadzać aż dokąd; zapędzać, zawiewać; z. do kogo prośbę, suplikę, skargę, protestację = podawać, przedstawiać, przedkładać; z. na kogo rękę = podnosić ją w celu uderzenia go; idź, gdzie cię oczy a. nogi zaniosą = wynoś ś., idź gdziekolwiek, byłem cię nie widział; pójdę, gdzie mnie oczy a. nogi zaniosą = nie pytając celu, wprost przed siebie, błąkając ś.; z. ś., być zanoszonym; z. ś. na co, zabierać ś., zbierać ś.: z-i ś. na burzę, na kłótnię, na bitwę, na wielkie rzeczy; z. ś. na kogo ręką = zamierzać ś. w celu uderzenia go, podnosić na kogo rękę; z. ś. od czego, zachodzić ś., prawie ś. dusić dla braku oddechu, zapamiętywać ś. w czym: z. ś. od płaczu, od śmiechu.

Zanośny, dający ś. zanieść.

Zanotowaćp. nied. Zanotowywać.

Zanotowywać, dok. Zanotować; notując zapisywać; z. sobie w pamięci = zapamiętywać.

Zanoza, zatyczka w jarzmie, nie dozwalająca wyprząc ś. wołowi.

Zanucić, zacząć nucić, zaśpiewać.

Zanudzać, dok. Zanudzić; nudzeniem przyprawiać prawie o śmierć; nudząc zamęczać.

Zanurzać, dok. Zanurzyć; pogrążać w wodzie a. w innym płynie, zatapiać; z. ś., pogrążać ś. w wodzie a. w innym płynie, zatapiać ś., tonąć; przen., z. ś. w czym, zagłębiać ś., zatapiać ś. w czym, oddawać ś. czemu niepodzielnie; z. ś. w myślach, w marzeniach, w grzechach, w nierządzie, w rozkoszach.

Zanurzony, którego zanurzono; z. w myślach, w marzeniach, w pracy i t. p. = zatopiony, pogrążony, oddający ś. namiętnie.

Zanurzyćp. nied. Zanurzać.

Zań, zamiast: za niego.

Zaoblatować, zanieść do oblaty; podać do oblatowania.

Zaobłoczyć, zakryć, zasłonić obłokiem, zachmurzyć.

Zaobozować, stanąć obozem.

Zaochocić, kogo do czego, zachęcić go, ochoty mu dodać do czego; z. ś., nabrać ochoty do czego, zachęcić ś.

Zaocznie, przysł., w nieobecności osoby, o którą idzie, poza oczami.

Zaoczność, niejawienie ś. w sądzie; niewezwanie do sądu a. wogóle dla osądzenia sprawy.

Zaoczny, dokonany w nieobecności osoby zainteresowanej: wyrok z.

Zaodłożyć, zostawić odłogiem.

Zaodrzaniec, człowiek, mieszkający z tamtej strony Odry.

Zaodrzański, położony za rzeką Odrą, mieszkający za Odrą.

Zaogniać, dok. Zaognić; zapalać, zażegać; z. ranę = sprawiać zapalenie; z. ś., zapalać ś., zażegać ś., wybuchać ogniem; o ranie: dostawać zapalenia.

Zaognienie, rzecz. od Zaognić; lekkie zapalenie: z. rany.

Zaokrąglać, dok. Zaokrąglić; czynić okrągłym, okrągło wyrabiać, nadawać okrągłość: doprowadzać do pewnej okrągłej cyfry; z. swoje państwo = rozszerzać jo przez wcielenie obcych, w głąb tego państwa zachodzących posiadłości; z. ś., być zaokrąglanym; nabierać okrągłości; dochodzić do pewnej okrągłej cyfry.

Zaokrąglenie, rzecz. od Zaokrąglić; okrągłość, jako przymiot pewnej części przedmiotu.

Zaokrąglićp. nied. Zaokrąglać.

Zaonegdaj, przysł., przed trzema dniami, przed dniem onegdajszym.

Zaopatrywać, dok. Zaopatrzyć;