Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/498

 Zakrawek, Zakrawka, zakrajany kawał; zakrawanie, zakrojenie, zarżnięcie.

 Zakrążać (się), dok. Zakrążyć (ś.); zaokrąglać (ś.), zataczać (ś.) w koło; okrążać, obchodzić.

 Zakredencować, kredencując podać, usłużyć.

 Zakredować, Zakredzić, kredą powlec, zapełnić, kredą zamazać, pokreślić, określić.

 Zakredytować, dać na kredyt, na rachunek, zborgować; wpisać na czyje dobro do księgi handlowej, uznać.

 Zakres, kresa zaznaczona; wyznaczony kres; koło, sfera, obręb, granica; ciąg, przeciąg, trwanie.

 Zakresać, dok. Zakresić; zakreślać.

 Zakreślać, dok. Zakreślić; naznaczać kresą, kreśląc zaznaczać; nakreślać, kreślić, rysować; zamazywać, wymazywać, wykreślać; określać, ograniczać, granicę, kres czego oznaczać; z. ś., być zakreślanym.

 Zakręcać, dok. Zakręcić; kręcąc zataczać; czynić krętym; pokręcając, podnosić, zaginać w górę: z. wąsa; kręcąc zakrzywiać, zaginać, przekręcać; kręcąc zamykać, zatwierać, zaśrubowywać; naciągać, nakręcać; przen., wikłać; idąc, podążając w pewnym kierunku, zbaczać pod kątem, zwracać ś. na prawo a. na lewo; z. ś., kręcąc ś., tworzyć zakręt, zbaczać na prawo a. na lewo: droga, rzeka z-a; obracać ś. wkoło, kręcić ś., wiercić ś., zwracać ś. w różne strony; kręceniem zamykać ś., zaśrubowywać ś.; kręceniem zakrzywiać ś., przekręcać ś.; być naciąganym, nakręcanym; wikłać, gmatwać, sprawiać zamęt; o włosach: kędzierzawić ś., układać ś. w pukle, kręcić ś., skręcać ś.; o łzach: ukazywać ś. w oczach; z. ś. koło czego, pilnie chodzić koło czego, starać ś. o co usilnie; przen., zawracać ś.: głowa mi ś. z-a; z-iło mi ś. w głowie = doznałem zawrotu głowy.

 Zakręcić — p. nied. Zakręcać.

 Zakrępować, krępując związać, ubezwładnić, skrępować, ściągnąć mocno; uczynić co mocnym, silnym.

 Zakręt, to, co ś. zakręciło, załom, zawrót, krętość: z. drogi, rzeki, ulicy; wir wodny; wybieg, wykręt, kruczek prawny; z. koło czego, kręcenie ś., krzątanie ś., zabieganie około czego, zabieg, staranie; krętanina, chaos, zamieszanie; z. głowy = zawrót, zawracanie głowy, zaprzątanie myśli; z. uszny = koncha uszna, mająca kształt spiralny; z. domowy = krzątanina gospodarska; z. w tańcu = obrót, skręt, pląs; z. dymu = kłąb; z. na sukni = wyszycie, deseń w kształcie linji powyginanej; z. mózgu = układ kręty linji, zwojów mózgowych.

 Zakrętas, kresa powyginana w piśmie, np. przy podpisie.

 Zakrętka, nakrywka do zakręcania, do zamykania drzwiczek a. dwu połów okna.

 Zakrętkiem, przysł., w zakręty, nierówno, zakręciwszy w koło, zakręcając, zwracając.

 Zakrętnie, przysł., z zakrętami, wykrętnie.

 Zakrętność, cecha tego, co jest zakrętne; przen., wykrętność.

 Zakrętny, pełen zakrętów, kręty, wężykowaty, esowaty, wijący ś.; przen., wykrętny, podstępny, chytry.

 Zakrochmalać, dok. Zakrochmalić; zaprawiać krochmalem.

 Zakroczyć — p. nied. Zakraczać.

 Zakroić — p. nied. Zakrawać.

 Zakrop, lekkie opojenie.

 Zakropić — p. nied. Zakrapiać.

 Zakrostawić, wyrzucić krosty, pokryć krostami.