Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/483

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nizina; szeroka dolina między górami.

Zagłębienie, rzecz. od Zagłębić; wklęsłość, rowek, dołek, jamka.

Zagłębka, ślimak morski grzebykoskrzelny, wązkojęzyczny o skorupie oliwko-żółtej, gładkiej, połyskującej (f.).

Zagłoba, gatunek małża; w med. zakręcenie ś. kiszek około siebie.

Zagłobićp. nied. Zagłabiać.

Zagłodać, zacząć gryźć, obgryzać; zagryźć na śmierć.

Zagłodnieć, poczuć głód, zacząć mrzeć głodem; zamrzeć głodem.

Zagłodzić, zamorzyć głodem; z. zamęczyć siebie głodem.

Zagłówek, poduszka pod głowę, wezgłowie.

Zagłówna, Zagłówne, kara pieniężna za zabójstwo.

Zagłuchły, który zagłuchł, ogłuchły.

Zagłuchnąć, ogłuchnąć, utracić słuch.

Zagłupić, uczynić głupim, ogłupić, wystrychnąć na głupca.

Zagłuszać, dok. Zagłuszyć; głuchym czynić, ogłuszać; sprawiać krzykiem, hałasem, hukiem, że ktoś a. coś nie będzie słyszane; silniejszym głosem tłumić słabszy, przytłumiać; z. rośliny = dopuszczać, że jedne rośliny swoim bujniejszym wzrostem sprawią, że coś innego wśród nich nie będzie rosło a. zmarnieje; odurzać, upajać; zacierać, zamazywać, wygluzowywać

Zagłuszyciel, ten, który kogo, co zagłusza.

Zagmatwać, poplątać, powikłać, pomieszać, pogmatwać; z. jaką sprawę = tak ją niejasną uczynić, że trudno dojść istoty rzeczy; z. ś., poplątać ś., powikłać ś.

Zagmatwanie, nieład, plątanina, gmatwanina, trudne do rozwiązania.

Zagmerać, gmerząc poruszyć, zawieruszyć.

Zagnaćp. nied. Zaganiać.

Zagnajać, dok. Zagnoić; zapełniać, zaplugawiać, zapaskudzać gnojem, zamierzwiać; uprawiać, nawozić, umierzwiać: z. grunt; wywoływać ropienie: z. ranę; doprowadzać coś do stanu gnicia; obracać w gnój; z. ś., zapełniać ś., zapaskudzać ś., zaplugawiać ś. gnojem; o gruncie: uprawiać ś. przez gnojenie; o ranie: ropą ś. okrywać.

Zagnębiać, dok. Zagnębić; gnębić, dokuczać, prześladować, zamęczać na śmierć.

Zagniatać, dok. Zagnieść; gniotąc zabijać, ugniatać; tłoczyć, zaciskać; gniotąc zaczyniać, miesić: z. ciasto, glinę.

Zagnićp. nied. Zagniwać.

Zagnieśćp. nied. Zagniatać.

Zagniewać, gniew w kim wzbudzić, rozgniewać, zirytować, oburzyć; z. ś., obrazić ś., rozgniewać ś., oburzyć ś., zirytować ś.

Zagniewany, którego zagniewano, rozgniewany, zirytowany, obrażony.

Zagnieżdżać się, dok. Zagnieździć ś.; gniazdo sobie gdzie zakładać; z. ś. gdzie, w czym; zakładać sobie gdzie stałe siedlisko, pobierać miejsce, mieszkanie, osiadać; przen., wkorzeniać ś. w sercu, w duszy.

Zagnijaćp. Zagniwać.

Zagniłek, Zagniłka, coś zagnitego, rzecz zagniła.

Zagniłość, zajście zgnilizną, zaczynające ś. gnicie, psucie.

Zagniotek, coś zagniecionego; z. na palcu = zadzior, zanokieć.

Zagniwać, Zagnijać, dok. Zagnić; zachodzić zgnilizną, zaczynać gnić.

Zagnoićp. nied. Zagnajać.

Zagnuśniać, dok. Zagnuśnić; czynić gnuśnym; z. ś., stawać ś. gnuśnym.