Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/416

 Wysiorbać, Wysierpać, Wysiorbnąć, Wysierpnąć, zjeść, wypić, połknąć z apetytem, mlaszcząc językiem; pochłonąć.

 Wysiusiać się, oddać mocz.

 Wyskakać, jakąś chwilę przeskakać; skakaniem uzyskać, zarobić; w. ś., naskakać ś. do woli.

 Wyskakiwać, dok. Wyskoczyć; skacząc, w skok wychodzić, wybiegać, wylatywać skąd, skokiem wydostawać ś. poza obręb czego; podskakiwać, np. z radości, skakać wesoło; biec z całych sił, pędzić w skok: jedź, co koń wyskoczy; szybkim ruchem podnosić ś. w górę: w górę wyskoczył słup błyszczący = wzniósł ś.; z oczu wyskakiwały mu iskry = jakby ś. sypały; ledwie z człowieka dusza nie wyskoczy = o mało nie opuści ciała; o mało nie wyskoczy ze skóry = nie posiada ś. radości, ze strachu, z niecierpliwości, z ciekawości; woda w-uje z fontanny = wytryska; roślina wyskoczyła z ziemi = szybko wyrosła; guz mu wyskoczył na czole = ukazał ś. nagle, wystąpił.

 Wyskalać, dok. Wyskalić; pokazywać zęby, wyszczerzać je; w. ś., śmiać ś. bez potrzeby, szczerzyć zęby w uśmiechu.

 Wyskarbić, uzyskać, wyjednać sobie coś drogiego, jakiś skarb.

 Wyskarżyć się, naskarżyć ś., pożalić ś., wyżalić ś.

 Wyskipieć, wykipieć.

 Wysklepiać, dok. Wysklepić; robić sklepienie.

 Wyskoczek, mały wyskok, rzut myśli; najbujniejsze, najcięższe ziarno, które w czasie wiania najdalej pada.

 Wyskoczny, wyskakujący, poruszający ś. w podskokach; zwinny, zręczny, pochodzący z wyskoku, który wyskoczył: w-a latorośl drzewa.

 Wyskoczyć — p. nied. Wyskakiwać.

 Wyskok, skok w górę, podskok; w. wody = źródło, bijące w górę, zdrój; w. myśli, dowcipu, imaginacji = śmiałe, zręczne powiedzenie, błysk myśli, koncept, paradoks; w. żądzy, namiętności, popędliwości, gniewu i t. p. = wybuch; wybryk, postępek szalony, dziwaczny, niespodziewany; część muru, budynku, wystająca na zewnątrz, wysunięta naprzód, wysada, występ; płyn, wyciśnięty pod prasą; alkohol, spirytus.

 Wyskokowy, dotyczący wyskoku; zawierający w sobie wyskok: napoje w-e = trunki.

 Wyskolić, Wysklać, wyprosić, wybłagać, wymodlić, wyskomleć.

 Wyskomleć, skomląc wyrazić; skomląc wyprosić; w. ś., naskomleć ś. do woli.

 Wyskrobać — p. nied. Wyskrobywać.

 Wyskrobek, to, co z czego wyskrobano, np. resztki potrawy z garnka i t. p.; bułka, bochenek z wyskrobanych resztek ciastek; ostatnie dziecko u rodziców.

 Wyskrobywać, dok. Wyskrobać; skrobaniem wydobywać co; skrobiąc, wykonywać co; skrobiąc, zbierać resztki czego; wydostawać ś. z trudnością, uwalniać ś.

 Wyskrzybać, skrzybiąc wyczyścić; skrzybiąc przedziurawić.

 Wyskubać — p. nied. Wyskubywać.

 Wyskubywać, dok. Wyskubać; skubiąc wyrywać co jedno po drugim; skubiąc to, co rośnie na powierzchni czego, ogałacać, obnażać; przen., podbierać, oskubywać, wyzyskiwać, pozbawiać mienia, narażać na straty; w. ś., skubać co na sobie; przen., namyślać ś., ociągać ś. przy wykonaniu czego.

 Wyskwarzać, dok. Wyskwarzyć; skwarząc wydobywać z czego pewne części, wyprażać; w. ś., skwa-