Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/399

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

flegmę a. coś, czego ś. nie chce połknąć.

Wypłacać, dok. Wypłacić; płacić to, co ś. komu należy; spłacać dług. należność, uiszczać; w. dług śmiertelności = umierać; w. ś., płacić należność, być wypłacalnym. przen., wywdzięczać ś. komu za doznane dobrodziejstwa, za usługę, uprzejmość i t. p.; w. ś. z obowiązku = spełnić obowiązek, powinność, wywiązywać ś. z nich.

Wypłacalność, zdolność spłaty długów, należności; stan majątkowy kupca, przedsiębiorcy i t. p.

Wypłacalny, dający ś. wypłacić; będący w takim stanie interesów, że może podołać wszystkim swoim zobowiązaniom pieniężnym, odpowiedzialny pod względem majątkowym.

Wypłaciciel, człowiek, który co wypłaca innym.

Wypłacić p. nied. Wypłacać.

Wypłakać, płacząc co wyjednać płaczem, uzyskać płaczem, uwolnić kogo od czego; w. oczy = płacząc ciągle, żałując, osłabić sobie wzrok; w. ś., napłakać ś. długo i rzewnie.

Wypłakiwać, płaczem domagać ś., prosić, żebrzeć płaczliwym głosem; w. ś., płakać często.

Wypłaszać, dok. Wypłoszyć; płosząc, strasząc, wyganiać, wypędzać kogo skąd, wystraszać.

Wypłaszczać, dok. Wypłaszczyć: przygniatając, wybijając, robić co płaskim, wyrównywać, wygładzać

Wypłata, to, co ś. wypłaca, wypłacanie, wypłacenie; należność wypłacona: dzień w-y = w którym wypłaca ś. robotnikom za robociznę.

Wypłatać, płatając wyciąć, wyrżnąć ze środka; w. komu grzbiet = wybić, wygrzmocić, wypłazować; w. komu figla, sztuczkę = urządzić, wyrządzić, spłatać, oszukać, skrzywdzić go.

Wypłatność, akuratność w wypłacaniu należności, spłacaniu zobowiązań pieniężnych.

Wypłatny, dotyczący wypłaty; mogący być wypłaconym; akuratny w wypłacie; odpowiedzialny pod względem finansowym.

Wypław, wypławianie, wytapianie; to, co ś. otrzymuje przez wypławianie.

Wypławiać, dok. Wypławić; oddzielać cząstki cięższe od lżejszych za pomocą zanurzania w płynie, jedne bowiem toną, a drugie wypływają na powierzchnię; o metalach: wydobywać czysty metal z kruszcu za pomocą doprowadzania go do stanu płynnego, wytapiać; wypuszczać, wylewać płyn, sprawiać, że on tryska; wymywać z brudu przez przeciąganie w płynie; w. ś., o metalach: wytapiać ś.; przen., wydobywać ś., wyzwalać ś. z kłopotów, wychodzić z trudnego położenia.

Wypławka, gatunek drobny wirka słodkowodnego, podobnego do pijawki (fig.).

Wypławny, dający ś. wypławić.

Wypłazować, wybić kogo płazem, t. j. płaską stroną ostrego narzędzia, np. szabli.

Wypłodzić, zrodzić, wydać jako płód; w. ś., wycieńczyć ś., wydając płody, owoce, wyjałowić ś.

Wypłomieniać, dok. Wypłomienić; wypalać ogniem, oczyszczać za pomocą płomienia.

Wypłomienieć, Wypłonąć, wybuchnąć płomieniem.

Wypłonąćp. Wypłomienieć.

Wypłonić, uczynić płonnym, nieurodzajnym przez wysilenie płodności, wyjałowić; spustoszyć, zniszczyć zupełnie; w. ś., stać ś. bezpłodnym przez wysilenie płodności, wyjałowieć.

Wypłoniećp. Wypłonić ś.