Wymłocek, wymłacanie, wymłócenie; robota wymłacania, zajęcie człowieka młócącego.
Wymłodnieć, nabrać wyglądu młodego, odmłodnieć.
Wymłot — p. Wymłót.
Wymłócić, młócąc wybić ziarno z kłosów; zmłócić wszystko, co było do zmłócenia; w. kogo, co, wybić, wyłoić, wygrzmocić.
Wymłót, Wymłot, ziarna wymłócono ze zboża; stosunek otrzymanej przez wymłócenie ilości ziarna do ilości snopów, wydajność snopów.
Wymłótny, Wymłotny, wydający dużo ziarn przy młóceniu, omłotny.
Wymniszyć, uwolnić od ślubów zakonnych, wydostać z klasztoru; wytrzebić, wykastrować.
Wymocować, mocą wysadzić, wyłamać; nadać pełnomocnictwa, upoważnić; w. ś., zmęczyć ś. mocowaniem ś.
Wymoczki, nazwa gromady mikroskopijnie drobnych zwierząt z typu pierwotniaków, infuzorja (f.).
Wymocznica, roślina z gromady wodorostów.
Wymoczyć — p. nied. Wymaczać; wyglądać, jak śledź w-ony = mizernie, nędznie.
Wymoczyny (-yn), woda, w której co wymoczono.
Wymodlić, modlitwą, prośbą usilną wyjednać co, uprosić, wybłagać, modląc wyprosić; w. ś., uwolnić ś. przez prośbę od czego, namodlić ś. do syta.
Wymokły, który wymókł a. wygnił; grunt w. = pełny bagnisk.
Wymoknąć — p. nied. Wymakać.
Wymordować, pomordować, pozabijać, zamęczyć wszystkich.
Wymorzyć — p. nied. Wymarzać.
Wymościć, zrobić jakby pomost, pokryć albo wysłać, wyłożyć co czym, aby było miękko.
Wymotać, wyplątać co zamotanego; rozplątać rzecz zagmatwaną; w. ś., wyplątać ś., wydobyć ś. z zamotania, z kłopotu.
Wymotywować, podać przyczynę cz. motywy czego, uzasadnić co.
Wymowa, sztuka, nauka wyrażania ustami i organami mowy wyrazów, zdań, myśli, wymawiania, pięknego mówienia; umiejętność lotnego i pięknego wysławiania ś., zwłaszcza ustnie, wymowność, dar krasomówczy, krasomówność; mowa piękna, trafiająca do przekonania i serca słuchaczy; dosadne, ozdobne przemówienie; dział utworów prozaicznych, obejmujący wszelakiego rodzaju mowy, przemówienia, toasty, kazania i t. p.; sposób wymawiania, pronuncjacja, akcent.
Wymownie, przysł., mówiąc wyraźnie, z wymową, krasomównie, krasomówczo, mówiąc łatwo i przekonywająco, elokwentnie.
Wymowność, dar łatwej, gładkiej, pięknej wymowy, krasomówność, krasomówstwo, elokwencja.
Wymowny, łatwo i pięknie mówiący, wyraźny, pełen znaczenia, pełen wymowy; krasomówny, krasomówczy, elokwentny.
Wymóg, wymaganie; to, czego ś. wymaga.
Wymówca, człowiek wymowny, krasomówca; człowiek, wymawiający, usprawiedliwiający kogo; wymawiający co komu.
Wymówić — p. nied. Wymawiać.
Wymówka, obrona od zarzutu, uniewinnienie, usprawiedliwienie; wymówienie ś. z czego niemożnością, pozór do niezrobienia czego, ekskuza; wyrzut, zarzut, obwinienie o co.
Wymrażać, dok. Wymrozić; przejmować mrozem; czynić, aby co zmarzło; za pomocą zmrażania wyciskać z czego części płynne, mrozem wygubiać, wytracać, wy-
