Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/362

nieposłusznym czemu: w. ś., z prawa; krzyczeć głośno, śpiewać, deklamować podniesionym głosem, a nieumiejętnie.

 Wydzierca, Wydzieracz, człowiek, który gwałtem co komu wydziera, ograbiciel, zdzierca, łupieżca, grabieżnik.

 Wydzierczy, ściągający ś. do wydziercy, do wydzierstwa.

 Wydzierek, wydzierstwo.

 Wydziergać, Wydzierzgać, dziergając zrobić co, dzierganiem wyhaftować; w. ś., być wydzierganym.

 Wydziergnąć się, Wydzierzgnąć się, wywikłać ś., wywinąć ś., wyplątać ś., zręcznie pozbyć ś. jakiej niemiłej sprawy a. uwolnić ś. od niebezpieczeństwa,

 Wydzierka, łąka a. pastwisko, ogołocone z darni i wyrobione pod zasiew — p. Wydzierstwo.

 Wydzierstwo, wydzieranie czego komu, wyłudzanie podstępem a. gwałtem, ograbianie, grabież, łupiestwo; to, co wydarto komu gwałtem, zdzierstwo.

 Wydzierżawiać, dok. Wydzierżawić; puszczać, oddawać w dzierżawę.

 Wydzierżeć, wytrzymać, wytrwać; oprzeć ś. komu a. czemu; wytrzymać napad; w. słowo = dotrzymać słowa; w. komu = dotrzymać mu placu; w. dzierżawę = dotrzymać dzierżawiony majątek do umówionego w kontrakcie terminu.

 Wydziobać — p. nied. Wydziobywać.

 Wydziękować, podziękować należycie, nie móc ś. nadziękować, w. ś., wywdzięczyć ś.

 Wydziobywać, dok. Wydziobać; dziobiąc wyjmować, wydobywać; dziobem wyjadać wszystko; dziobem robić otwór, wydłubywać dziurę; w. ś., wykluwać ś. z jaja.

 Wydziwiać, wyrabiać dziwy, dziwy stroić, dziwaczyć; wybredzać, kaprysić, grymasić; wydrzeźniać, przedrzeźniać; w. z kim, postępować z nim dziwacznie, dokuczać mu, krytykować w nim wszystko; w. nad kim, nad czym, pastwić ś., znęcać ś.; robić coś osobliwego przez dziwactwo; sztuką robić coś dziwnego,

 Wydziwić — p. nied. Widziwiać; w. ś., nadziwić ś. w dostatecznej mierze, przestać ś. już dziwić; w. ś. nie mogę = nie mogę wyjść z podziwienia.

 Wydziwować się — p. Wydziwić ś.

 Wydzwaniać, dok. Wydzwonić; za pomocą dzwonu ogłaszać początek a. koniec czego; wyrażać co za pomocą dzwonu; dzwonić, bić w dzwony; przen., śpiewać, grać melodyjnie, jak dzwonek; o zegarze: wybijać godzinę; dzwonieniem wyłączać ze społeczności, klątwę, rzuconą na kogoś, dzwonem ogłaszać; dzwonieniem wyzwalać, zwalniać.

 Wydzwonić — p. nied. Wydzwaniać.

 Wydźwigać, dok. Wydźwignąć; wyciągać co ciężkiego, dźwigając wydobywać, wywlekać; wznosić, podnosić, dźwigać do góry; przen., podnosić z upadku; w. ś., wydobywać ś.= podnosić ś. z trudnością; w. ś. z biedy, z upadku = wydobywać ś., podnosić ś.

 Wydźwignąć się — p. nied. Wydźwigać ś.

 Wydżgać, wychłostać, wyćwiczyć boleśnie, jakby czymś parzącym.

 Wyegzaminować kogo, egzaminując wybadać, ukończyć egzaminowanie kogoś; w. co, roztrząsnąć, rozważyć, zbadać gruntownie.

 Wyegzekwować, odzyskać sądownie należność, zaległość; odebrać z trudnością, wykonać rozkaz, polecenie.