jawiać ś.; wysuwać ś., wynurzać wytykać ś., wystawać; popisywać ś. z czymś; przedstawiać ś. oczom, uderzać, wpadać w oczy swą osobliwością, mieć jaki wygląd; mieć pozór, powierzchowność jaką, zdawać ś. kimś a. czymś, być podobnym do kogoś a. czegoś; w. ś. na szyderstwo, na pośmiewisko = narażać ś., wystawiać; w. ś. na sztych = wystawiać ś. na niebezpieczeństwo.
Wydawalny, mogący być wydawanym, przeznaczony na wydanie.
Wydawca, człowiek, który swym kosztem wydaje pisma perjodyczne, książki, dzieła, ryciny, mapy i t. p., który ogłasza je drukiem z prawem ciągnięcia zysków w razie rozprzedania egzemplarzy, nakładca, edytor; ten, który swego wydaje, denuncjant, szpieg, zdrajca.
Wydawczy, dotyczący wydania, wydawnictwa a. wydawcy.
Wydawczyni, forma żeńska od Wydawca.
Wydawnictwo, wydawanie, ogłaszanie drukiem książek, czasopism, map i t. p.; rzecz wydana, ogłoszona drukiem: książka, pismo i t. p.; towarzystwo, zawiązane dla wydawania dzieł naukowych a. literackich; przen., osoba moralna, reprezentująca ciało zbiorowe, t. j. wydawców, np. jakiegoś czasopisma.
Wydąć — p. nied. Wydymać.
Wydążyć, zdążyć z jaką robotą na termin, podołać czemu; przyjść gdzie na czas naznaczony.
Wydech, wydychanie powietrza z płuc; powietrze wydychane; odpoczynek po znużeniu, wytchniecie, wywczas.
Wydechnąć — p. nied. Wydychać.
Wydefinjować, oznaczyć, określić ściśle, zdefinjować.
Wydelegować, wysłać kogo umyślnie do załatwienia jakiej sprawy, jakiego interesu.
Wydelikacać, dok. Wydelikacić; czynić bardzo delikatnym, wrażliwym na wszystko; w. ś., stawać ś. bardzo delikatnym, wrażliwym, czującym, uczuwającym.
Wydemonstrować, wyjaśnić, wytłumaczyć co komu, okazać co jawnie, naocznie.
Wydeptać — p. nied. Wydeptywać.
Wydeptywać, dok. wydeptać; depcąc co, wygniatać co, wytłaczać; depcąć, niszczyć, niweczyć, psuć; zostawiać ślad; chodząc, depcąc po czym, ułatwiać drogę; w. co sobie = uzyskiwać co dzięki usilnym staraniom, osiągać, udawać ś. z prośbą o protekcję do osób wpływowych i t. p.
Wyderka, zdzierstwo.
Wyderkaf, Wyderek, nm., sprzedaż z prawem odkupu; wyłudzenie datku.
Wyderkarz, Wyderkownik, nm., człowiek, trzymający jaką posiadłość na prawach wyderkafu.
Wyderkować, nm., kupować co drogą wyderku.
Wyderkownik, nm. — p. Wyderkarz.
Wyderum, czas powrotu górników do pracy po wypoczynku.
Wydestylować, oczyścić przez destylację, przedestylować, przepuścić przez alembik.
Wydębić, wybić kijem, wyłomotać, wyłoić kogo, wygarbować komu skórę; wymóc co na kim z trudem, z trudnością, odebrać co od kogo.
Wydęcie, rzecz, od Wydąć; nadęcie czego powietrzem, gazami; odęcie, wypukłość, powstała z wydymania; nabrzmiałość, nabrzmienie, gruczoł, guz.
Wydętość, miejsce nabrzmiałe, nabrzmiałość, guz, gruczoł.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/358
Ta strona została przepisana.
