cić właściwą barwę, cerę, stać ś. wyblakłym.
Wyblaknąć, stracić żywość barw, stracić barwy właściwe, zblaknąć, wypłowieć, spełznąć.
Wyblechować się, wybielić na słońcu a. przez reakcję chemiczną; w. ś., wybielić ś.; stracić barwę, cerę, stać ś. bladym.
Wyblednieć, wybladnąć.
Wyblegotać, Wyblekotać, Wybluzgotać, wygadać, wypaplać.
Wybleszczać oczy, wykrzywiać je.
Wybluć — p. nied. Wybluwać.
Wybluwać, dok. Wybluć; wymiotując, wyrzucać z siebie rzecz zjedzoną.
Wybluzgotać, Wyblekotać, wychlapać, co ś. ma na języku, wypaplać, wygadać; nagadać głupstw.
Wybluźnić, wyrzec bluźnierstwo, rozgadać coś bez potrzeby, rozpaplać.
Wybłagać, błaganiem uzyskać, błagając wyprosić, wymodlić.
Wybłaznować, uzyskać coś błaznowaniem, żartami, figlami; w. ś., wykręcić ś. błaznowaniem; błaznując nasycić ś., nafiglować ś., nadokazywać ś.
Wybłądzić, wyprowadzić kogoś błąkającego ś. na właściwą drogę; przen., wyprowadzić z błędu; w. ś., odnaleźć właściwą drogę; przen., wyjść z błędu.
Wybłąkać się, przestać ś. błąkać, wejść na właściwą drogę; przen., wyjść z obłędu, przestać mylić ś., postępować niewłaściwie; przen., wyjść cało z zawiłej sprawy.
Wybłyskać, Wybłyskiwać, dok. Wybłysnąć; błyskać ś. z przerwami, ukazać ś. błyszcząc.
Wybłysnąć — p. Wybłyskać; zjawić ś. jako coś osobliwego.
Wybłyszczeć, ukazać ś. błyszcząc, ukazać ś. wśród światła; w. oczy = wytrzeszczyć; przestać błyszczeć.
Wybocz, Wybocze, droga uboczna, ubocze, manowiec.
Wyboczny, boczny, uboczny.
Wyboczyć — p. nied. Wybaczać.
Wyboisty, pełen wybojów.
Wybojować, osiągnąć co za pomocą walki, boju; wysłużyć lata. wśród bojów, przebyć dłuższy czas w boju; w. kogo, wypędzić go, wojując z nim.
Wyborca, człowiek, który wybiera a. ma prawo wybierać kogoś, np. przedstawiciela do rad miejskich, wiejskich, do parlamentu, urzędu i t. p., elektor.
Wyborczy, dotyczący ś. wyborcy a. wyborów.
Wyborgować, u kogo wziąć na borg, na rachunek, na kredyt; w. kumu dać na borg, zakredytować.
Wybornie, przysł., wyśmienicie, przednio, znamienicie, znakomicie, doskonale, pysznie.
Wyborność, cecha tego, co jest wyborne.
Wyborny, doskonały, wyśmienity, znakomity, znamienity, wyróżniający ś., pyszny; smaczny, smakowity; w. jesteś! = śmieszny w swej naiwności.
Wyborowy, wybrany z pomiędzy wielu innych; przedni, najlepszy; dotyczący wyborów, elekcyjny.
Wybój, dół, jama na drodze, wybita kołami, płozami a. kopytami.
Wybór, wybieranie rzeczy należnych od wielu ludzi kolejno: w. podatków, żołnierzy; wybieranie z pomiędzy wielu rzeczy najlepszej, najodpowiedniejszej; to, co najlepszego wybrano, najlepsza cząstka jakiejś gromady, złożonej z najwybitniejszych jej osobników, dobór, czoło, kwiat, śmietanka; wybieranie ś., szykowanie ś. dokąd w drogę; w. a. w lm. w-y, wybieranie, przez składanie głosów, przedstawiciela do parlamentu, urzędnika i t. p., o-
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/346
Ta strona została przepisana.
