Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/339

szać prośbą; w. ś., powstrzymywać ś., powściągać ś., hamować ś.; ściągać ś., kurczyć ś., zmniejszać się.

 Wściągliwie, przysł., powściągliwie.

 Wściągliwy, dający ś. powściągnąć, powściągliwy.

 Wściągnąć — p. nied. Wściągać.

 Wściąż, w wyraż. na wściąż, przysł., na oścież, na rozcież, obie połowy drzwi, na całą szerokość.

 Wścibiać, dok. Wścibić; wsadzać, wtykać, wsuwać; w. na co, nasadzać, natykać; w. palec między drzwi = narażać ś. na przykrośći z powodu wtrącania ś. w cudze sprawy; nie w-aj nosa wszędzie, nie w-aj nosa do cudzego trzosa = nie wtrącaj ś. do cudzych spraw; w. ś. w co = wdzierać ś., wtykać ś., wpychać ś. dokąd natrętnie; wdawać ś., wtrącać ś. w cudze sprawy.

 Wścibska (-ej), kobieta wtrącająca, mieszająca ś. do wszystkiego, do cudzych spraw, ciekawska, wtrącalska.

 Wścibski (-ego), mężczyzna mieszający ś. do cudzych spraw, natręt, ciekawski, wtrącałski.

 Wściec się — p. nied. Wściekać ś.

 Wściekać się, dok. Wściec się; dostawać wścieklizny; szaleć z gniewu, stawać ś. jakby wściekłym ze złości, gniewać ś. zapamiętale, złościć ś.; w. ś. z nudów, z miłości i t. p. = nudzić ś., kochać ś. niezmiernie; wiatr się w-a = dmie gwałtownie.

 Wściekle, przysł., ze wściekłością, zajadle, zapalczywie, gwałtownie, namiętnie.

 Wścieklec, Wściekliwiec, człowiek wściekły, człowiek gwałtownego usposobienia.

 Wścieklizna, Wścieklina, choroba zakaźna, śmiertelna, właściwa zwierzętom gatunku psiego i kociego, przenosząca ś. przez ukąszenie, wodowstręt; jad wścieklizny; postępowanie gwałtowne, rzucanie ś. na innych gwałtowne, niehamowanie ś. w gniewie.

 Wściekłość, wścieklizna; szaleństwo, zapamiętałość, gniew szalony; w. mię ogarnia = gniewam ś. niezmiernie.

 Wściekły, chory na wściekliznę; o człowieku: zajadły, rozgniewany, roznamiętniony, rozjuszony, okrutny, mściwy; o uczuciu, głosie: gwałtowny, niepohamowany, zapamiętały, nieukrócony.

 Wściełać, dok. Wesłać; ścieląc, układać co wewnątrz czego.

 Wściornastek, Wciornastek, wszystek, cały, we wszystkich częściach; bodaj cię w-kie wciornatki! = niech cię wszyscy djabli wezmą!

 Wślad, przysł., tuż, zaraz, w trop: w. za kim = tuż za nim.

 Wślizgiwać się, dok. Wślizgnąć się; ślizgając ś., przedostawać ś. wewnątrz czego; przysł., zręcznie, podstępem wchodzić, wkradać ś.; w. ś. w czyjeś łaski = zjednywać je sobie podstępnie; dostawać ś. dokąd wypadkiem, przez niedopatrzenie czyje.

 Wślizgnąć się — p. nied. Wślizgiwać się.

 Wśród, przysł. — p. Śród.

 Wśrubowywać, dok. Wśrubować; kręcąc śrubę, zagłębiać ją w co; przen., wciskać, wtłaczać; w. kogo dokąd = umieszczać go gdzie mimo wszelkich przeszkód; w. kogo, a. siebie w przyjaźń czyją = zyskiwać przyjaźń czyją dla kogo a. dla siebie; w. ś., o śrubie: kręcąc ś., zagłębiać ś. w co; przen., przedostawać ś. dokąd mimo wszelkich trudności, wkradać ś., wnęcać ś.; w. ś., w czyjeś łaski, przyjaźń = zjednywać je sobie podstępnie.

 Wtaczać, dok. Wtoczyć; tocząc, obracając, przesuwając na kołach,