Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/324

 przen., nie dający ś. porównać z kimś a. czymś innym; nie pozostający w należytym stosunku z kimś a. czymś innym.

 Współmieszczanin, Spółmieszczanin, mieszkaniec tego samego miasta, co i inny, współobywatel.

 Współmieszkać, Spółmieszkać, mieszkać razem z kimś innym.

 Współmieszkaniec, Spółmieszkaniec, człowiek, mieszkający w tym samym domu, mieście a. wsi, co ktoś inny.

 Współmieszkanka, Spółmieszkanka, forma żeńska od Współmieszkaniec.

 Współmiłośnica, Spółmiłośnica, współzalotnica, współkochanka.

 Współmiłośnictwo, Spółmiłośnictwo, współzawodnictwo w miłości, współzalotnictwo.

 Współmiłośnik, Spółmiłośnik, współzawodnik w miłości, współzalotnik, współamator.

 Wspłmodiltwa, Spółmodlitwa modlitwa wspólna.

 Współnabywca, Spółnabywca, człowiek, który nabywa a. nabył coś wspólnie, na współkę z kim innym.

 Współnadzorca, Spółnadzorca, człowiek, mający nadzór nad czym wspólnie z kimś innym.

 Współniebianin, Spółniebianin, człowiek, dzielący wieczne szczęście z innymi w niebie.

 Wspłóniewola, Spółniewola, wspólność niewoli, wspólna niewola.

 Współniewolnik, Spólniewolnik, niewolnik w stosunku do innych niewolników, towarzysz niewoli.

 Współobecność, Spółobecność, obecność jednoczesna dwuch a. kilku osób w jednym miejscu.

 Współobecny, Spółobecny, obecny czemu jednocześnie z kim innym, będący w jednym miejscu, jednocześnie z kimś innym.

 Współobiadować, Spółobiadować, jeść obiad razem z kimś innym, współjadać, należeć do uczty, do biesiady wspólnie z kim innym.

 Współobwiniać, Spółobwiniać, dok. Współobwinić, Spółobwinić; obwiniać kogo razem z innymi o wspólnictwo w czym.

 Współobwiniony, Spółobwiniony, obwiniony razem z kimś innym; współoskarżony.

 Współobywatel, Spółobywatel, mieszkaniec tego samego miasta, kraju, państwa, co i ktoś inny, rodak.

 Współobywatelka, Spółobywatelka, forma żeńska od Współobywatel.

 Współobywatelstwo, Spółobywatelstwo, wspólnictwo w prawie obywatelskim; zbior., współobywatele.

 Współodkupiciel, Spółodkupiciel, ten, który co odkupił razem z kimś innym.

 Współopieka, Spółopieka, opieka, wykonywana wspólnie z kimś innym,

 Współopiekun, Spółopiekun, człowiek, któremu poruczono opiekę nad kim a. nad czym wspólnie z kimś innym; człowiek, który proteguje kogo wspólnie z kimś innym, współorędownik.

 Współopiekunka, forma żeńska od Współopiekun.

 Współopiekuństwo, Spółopiekuństwo, stanowisko, obowiązki współopiekunów.

 Współorędowniczka, Spółorędowniczka, forma żeńska od Współorędownik; przyczyniająca ś. za kim, wspólnie z kim innym.

 Współorędownik, Spółorędownik, mężczyzna, orędujący pa kim razem z kimś innym.

 Współoskarżać, Spółoskarżać, dok. Współoskarżyć, Spółoskarżyć; oskarżać, obwiniać kogo jednocześnie a. razem z innymi o wspólnictwo w czym.