Wsiadane (-ego), chwila przed wyruszeniem w drogę, wyjezdne; znak do wyruszenia w drogę, hasło do drogi; na w-em = przepicie pożegnalne przy odjezdnem, strzemienne.
Wsiadanie — p. Wsiadać.
Wsiarz, wieśniak, rolnik, ziemianin.
Wsiąk, wsiąkanie.
Wsiąkać, dok. Wsiąknąć; o płynie: przedostawać ś. wewnątrz jagiego ciała przez maleńkie otwory; wciągać, wchłaniać w siebie małemi otworami; przen., przenikać, wrażać ś., ginąć bez śladu, przepadać, znikać.
Wsiąknąć — p. nied. Wsiąkać.
Wsiąść — p. nied. Wsiadać.
Wsiec — p. nied. Wsiekać.
Wsiekać, dok. Wsiec; za pomocą sieczenia, robienia otworu, wpuszczać, wsadzać co w co, wrzynać; wcinać.
Wsieść — p. nied. Wsiadać.
Wsiew, wsiewanie, wsianie; to, co ś. wsiewa: ziarno, nasienie; zasiew, posiew.
Wsiewać, dok. Wsiać; sypać, rzucać nasiona w ziemię, aby wzeszły; w. ś., być wsiewanym.
Wsikać, dok. Wsiknąć; sikając wtryskiwać płyn wewnątrz czego, wstrzykiwać, wszprycowywać.
Wsiknąć — p. nied. Wsikać.
Wsina, licha, uboga wieś.
Wsisko, wielka, brzydka wieś; miejsce, gdzie niegdyś była wieś.
Wskakiwać, dok. Wskoczyć; skacząc dostawać ś. wewnątrz czego a. na wierzch czego; przen., mieszać ś. do czego niepotrzebnie, wścibiać ś., wtrącać ś. do czego; porywać ś., zrywać ś. z miejsca gwałtownie.
Wskarmić, karmiąc podchować, podkarmić.
Wskasywać (się), dok. Wskasać (ś.); podkasywać (ś.), podginać (ś.), uginać (ś.).
Wskaz, giest rozkazujący, skinienie; rozkaz ustny; przekaz pieniężny, polecenie na piśmie, asygnacja; w. sądowy = wyrok, dekret.
Wskazać — p. nied. Wskazywać.
Wskazanie, rzecz, od Wskazać; rada, polecenie, rozkaz, wskazówka; cecha znamienna, wydarzenie typowe, pozwalające orjentować ś. w czym, określić co, przewidzieć co.
Wskazany, którego wskazano, pożądany, konieczny, wymagany samą logiką rzeczy.
Wskaziciel, palec wskazujący.
Wskazówka, to, co wskazuje nam drogę postępowania, pozwala określić co, zorjentować ś. w czym; rada, polecenie; w. u zegara = strzałka, pokazująca cyfry godzin, minut i sekund, indeks; podobna strzałka z różnych przyrządów technicznych i fizycznych.
Wskazujący, który wskazuje; palec w. = drugi (za wielkim).
Wskazywać, dok. Wskazać; ukazywać, pokazywać jakby palcem, wyciągniętym w pewnym kierunku i zwróconym ku pewnemu przedmiotowi, zwracać uwagę czyjąś na coś giestem a. słowem; znaczyć, oznaczać, znamionować, pozwalać przewidywać co; pouczać, jak co ma być zrobione, wykonane; w. kogo, skazywać na karę wyrokiem sądowym a. administracyjnym; rozkazywać, polecać, zalecać; oznajmiać komu swą wolę przez kogo; w. co na kogo, przekazywać, cedować, asygnować.
Wskaźnik, to, co ukazuje; wskazówka.
Wskoczyć — p. nied. Wskakiwać.
Wskok, przysł., skokiem, biegiem, śpiesznie, szybko, co żywo, w lot.
Wskopać — p. nied. Wskopywać.
Wskopywać, dok. Wskopać; kopiąc poruszać, wzruszać spulchniać.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/317
Ta strona została przepisana.
