Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/306

lorze: być prawie podobnym do innego koloru; w. w czyje ręce = dostawać ś. w czyją moc, stawać ś. zależnym od kogo, dostawać ś. do niewoli u kogo; wpadła mi w ręce książka = dostała mi ś. przypadkiem; w. w zasadzkę = dawać ś. schwytać w zasadzkę; w. w sidła, w matnię = zaplątywać ś., wikłać ś.; jakby wpadł w wodę = zginął bez śladu; kto pod kim dołki kopie, sam w nie w-a = intrygant pada ofiarą własnych intryg; ogary w-ły na trop = odnalazły ślad zwierza; w. na trop, na ślad czego = być blizkim odszukania, odgadnięcia czego; w. w niełaskę = tracić łaskę, względy; w. w łaskę = zyskiwać ją; w. w oczy = nawijać ś. przed oczy, być spostrzeżonym, zjawiać się przed oczami; w. w oko = podobać ś. od pierwszego wejrzenia; w. na myśl, na pomysł = przychodzić do pewnej myśli; mnie to wpaść w głowę nie może = nie mieści mi ś. to w głowie; w-dło mi to do głowy, na myśl = przyszło do głowy; w. w gniew, wściekłość, złość = zaczynać ś. gniewać, złościć, wściekać; w. w dobry humor = zaczynać mieć dobry humor; w. w chorobę = zachorowywać; w. w gorączkę = dostawać gorączki; w. w suchoty = dostawać suchot; w. komu w mowę = przerywać mówiącemu; w. na domysł = zaczynać domyślać ś.; w. na ludzkie języki = stawać ś. przedmiotem obmowy: w. w grzech = zaczynać grzeszyć; w. w rozpacz = zaczynać rozpaczać; w. w melancholję = dostawać melancholji, smutnieć.

 Wpadka, w kartach: niezrobienie zamówionej ilości wziątek, bet, kura.

 Wpadnięcie — p. Wpad, Wpaść.

 Wpajać, dok. Wpoić; namową, przekładaniem, przykładem skłaniać kogo do przejęcia ś. jaką myślą, wrażać komu co w umysł, w serce, przekonywać kogo o słuszności czego; w. ś., być wpajanym; wciskać w ciasny otwór, wpijać ś. w co.

 Wpakować — p. nied. Wpakowywać.

 Wpakowywać, dok. Wpakować; pakując wkładać co, umieszczać z pewnym trudem w czym a. na czym, wtłaczać; w. kogo do kozy = wsadzać do więzienia.

 Wpalać, dok. Wpalić; paląc wciskać, zagłębiać w czym coś rozpalonego; wrażać, wpajać; za pomocą narzędzia rozpalonego robić zagłębione rysunki w drzewio, w skórze.

 Wparcie — p. Weprzeć.

 Wparować, wpędzić, weprzeć, wegnać; wbić, wetknąć, wepchnąć w co.

 Wpasać, dok. Wpaść; żywić często cudzą paszą, przyzwyczajać do cudzej paszy; w. ś., rozłakomić ś. do czego; przyzwyczajać ś. do czegoś złego; nabierać złych narowów; wgryzać ś., wżerać ś., wjadać ś.

 Wpasować, wstawić, wszyć kawał jednej tkaniny w drugą, aby pasowała, dopasować.

 Wpaść — p. nied. Wpadać — p. nied. Wpasać.

 Wpatrywać się, dok. Wpatrzyć ś., Wpatrzeć ś.; patrzeć pilnie, uważnie, przez dłuższą chwilę, przypatrywać ś., przyglądać ś. bacznie.

 Wpatrzeć się, Wpatrzyć się — p. nied. Wpatrywać ś.

 Wpełzać, dok. Wpełznąć; pełznąć dostawać ś, wewnątrz, w środek czego; dostawać ś. dokąd podstępnie; w. na co = pełznąc włazić na wierzch czego.

 Wpełznąć — p. nied. Wpełzać.

 Wpędzać, dok. Wpędzić; pędzić, zapędzać w środek czego, wganiać, pędzić, gnać na wyższe miej-