Wozgrza, flegma.
Wozgrzywość, nadmierne wydzielanie ś. flegmy; nosacizna u koni.
Wozgrzywy, któremu ciecze flegma z nosa.
Wozić, przeprowadzać kogo a. co z jednego miejsca w inne za pomocą wozu, na wozie; wieźć w różne strony, wieźć tu i tam; wieźć często choćby w jedno miejsce; żart., Żydy w. = drzemiąc kiwać ś.; w. sowy do Aten = robić rzecz niepotrzebną, bezpożyteczną.
Woziebny, służący do wożenia.
Wozina, lichy, nędzny wóz.
Wozisko, wielki, niezgrabny, brzydki wóz.
Woziwoda, człowiek, rozwożący wodę po domach.
Wozownia, budynek, w którym stawiają wozy, powozy, bryczki.
Wozownik, rzemieślnik, wyrabiający wozy, stelmach; człowiek, któremu powierzono dozór nad wozownią.
Wozowy, stanowiący część wozu, dotyczący wozu: konie w-e = pociągowe; rzecz., dozorca wozów, wozownik; dozorca taboru w obozie wojskowym.
Woźba, Wózka, wożenie, jazda na wozie, na okręcie; w. zboża = zwożenie zboża z pola, zwózka; woźnica.
Woźni — p. Woźnieński.
Woźnica, człowiek, kierujący końmi przy wozie, furman, stangret.
Woźnictwo, zajęcie woźnicy, furmaństwo.
Woźniczy, dotyczący woźnicy, właściwy woźnicy.
Woźnieński, Woźni, dotyczący woźnego, należący do woźnego, właściwy woźnemu.
Woźnik, koń pociągowy, fornalski.
Woźny (-ego), w dawnej Polsce niższy urzędnik trybunalski, obowiązany do rozwożenia pozwów i wręczania ich osobom, pozwanym do sądu, obwoływania wyroków i t. p.; dziś: niższy urzędnik rządowy lub prywatny, posługujący przy czynnościach urzędowych w biurach; w. wojenny = herold.
Wożenie, rzecz. od Wozić.
Wódka, mieszanina czystej wody i alkoholu bez dodatków lub z dodatkiem cukru, substancji smakowych a. zapachowych; w. pachnąca = perfumy; w. kolońska — p. Woda kolońska; w. francuska = koniak.
Wódkomierz — p. Alkoholometr.
Wódz, dowodzący, prowadzący wojsko na wojnę, kierujący bitwami; dowodzący wojskiem, komenderujący, stojący na czele wojska; przewodzący jakiej gromadzie, bandzie; przywódca, naczelnik, głowa: w. partji, rewolucji, stronnictwa.
Wództwo, stanowisko wodza, naczelnictwo, dowództwo, komenda.
Wój, wojownik, żołnierz, woj.
Wójcik, ptak z rzędu śpiewających z rodziny gajówek (fig.).
Wójt, nm., zwierzchnik gminy, naczelnik zarządu gminnego, wybierany przez mieszkańców gminy; nie pójdziemy do w-a = nie będziemy ś. o to kłócić, prawować.
Wójtowa, nm., żona wójta.
Wójtownia, nm., mieszkanie wójta.
Wójtowski, nm., dotyczący wójta, należący do wójta, od wójta wychodzący.
Wójtostwo, urząd wójta, zarząd gminą, godność wójta.
Wójtówna, córka wójta.
Wół, zwierzę przeżuwające z rodziny pochworogich, o wielkim, ciężkim ciele, krótkiej sierści
