wodomierz, zegar wodny, hydrometr (fig.).
Wodomnogi, obfitujący w wodę.
Wodonosiciel, Wodonosz, człowiek, który wodę nosi, który roznosi ją do domów, nosiwoda.
Wodonur, żaba.
Wodopad, wodospad.
Wodopij, Wodopój, człowiek, pijący tylko wodę.
Wodopławny, Wodnoplawny, który pływa po wodzie.
Wodopój, pojenie bydła; miejsce, gdzie poją bydło, poidło; miejsce, gdzie dzikie zwierzęta zwykły pić wodę.
Wodopójka, drobny pajączek z grupy roztoczy, mieszkający w wodach słodkich.
Wodorokrzemian, związek chemiczny jednej cząstki krzemu i czterech wodoru, gaz bezbarwny, krzemowodór.
Wodorosty, gromada roślin plechowych, różnych kształtów i barw, żyjących w wodach słodkich i morskich a. na ziemi wilgotnej, glony (fig.).
Wodoród, dawna nazwa wodoru.
Wodosiarczan, siarczan wodoru.
Wodoskaz, Wodowskaz, przyrząd wskazujący ilość zapasu wody znajdującej ś. w kotłach parowych (fig.).
Wodoskok, wodospad.
Wodospad, nagły spad wody z wyższego miejsca na niższe po stromym korycie; katarakta, kaskada (fig.).
Wodospław, wodociąg.
Wodoświnka, zwierzę ssące południowo amerykańskie z rzędu gryzoniów, z rodziny kopytkowych, kapybara (fig.).
Wodotok, budowla, służąca do sprowadzania wody z wyższego miejsca na niższe.
Wodopylny, zapylający ś. za pośrednictwem wody: rośliny w-e.
Wodotrysk, wytrysk wody w górę, urządzony sztucznie (fig.) — p. Fontanna.
Wodowaga — p. Wodomiar.
Wodowód, wodociąg.
Wodowskaz — p. Wodoskaz.
Wodowstręt, wstręt od wody, niemożność picia wody przy napadzie wścieklizny.
Wodozbiór, nagromadzenie wielkiej ilości wody w jednym miejscu; wielki zbiór wody, basen z wodą.
Wodożółw, gad, należący do rzędu żółwiów Europy południowej i środkowej, żółw błotny.
Wodór, pierwiastek chemiczny, najlżejszy w naturze; gaz bez barwy, bez woni i smaku, wchodzi w skład wody, powietrza i wielu materji organicznych.
Wodunka, pasorzyt pęcherzykowaty, żyjący najczęściej w mózgu u zwierząt ssących i ludzi.
Wodza, rzemień a. powróz, lejc, cugiel, służący do kierowania koniem, munsztuk; przyrząd do powściągania konia, hamulec; hamowanie, wstrzymywanie: trzymać co na w-y = hamować; puścić czemu w-e = puścić wolno, bez dozoru; przestać hamować; dowództwo, naczelnictwo: w-e państwa = rząd, ster rządu; pod w-ą Kościuszki = mając go za naczelnika.
Wodzian, w chem. — p. Wodan.
Wodzianka, pokarm rozcieńczony wodą; zupa z wody i bułki, w niej rozmoczonej; w lm., w-i, choroba drzew, pędy, wyrostki na pniach.
